Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/15768 E. 2023/970 K. 01.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15768
KARAR NO : 2023/970
KARAR TARİHİ : 01.03.2023

MAHKEMESİAsliye Ceza Mahkemesi

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında … Cumhuriyet Başsavcılığının 21.05.2015 tarihli ve 2015/12069 Esas sayılı iddianamesiyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemli kamu davası açılmıştır.
2. … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2015/630 Esas, 2015/887 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 289/1., 62., 50. ve 52. maddeleri uyarınca hapisten çevrili 3,000,00 TL ve doğrudan 3,000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2015/630 Esas, 2015/887 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 13.01.2020 tarihli ve 2020/31882 Esas, 2022/614 Karar sayılı kararıyla;
“Karardan sonra 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki “Basit Yargılama Usulü”nün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir
4. … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.10.2022 tarihli ve 2022/375 Esas, 2022/754 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 289/1., 62., 50. ve 52. maddeleri uyarınca hapisten çevrili 1,500,00 TL ve doğrudan 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, eksik araştırma yapıldığına ve suçun unsurlarının oluşmadığına, sanığın suç işleme kastının bulunmadığına ilişkindir

III. OLAY VE OLGULAR
1.Haczedilerek sanığa teslim edilen muhtelif eşyanın, muhafaza için gidildiğinde bir kısmının eksik olduğu tespit edilmiş, sanık savunmasında atılı suçlamayı inkâr etmiştir.
2.Haciz zaptları, katılan ve tanık beyanları dosyada mevcuttur.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulduğu ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
… 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.10.2022 tarihli ve 2022/375 Esas, 2022/754 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.