Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/15564 E. 2023/470 K. 13.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15564
KARAR NO : 2023/470
KARAR TARİHİ : 13.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/6659 soruşturma numaralı iddianamesi ile sanıklar hakkında, TCK’nın 151/1, 53 maddeleri kapsamında, mala zarar verme suçundan dava açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli ve 2015/103 Esas, 2016/92 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan temyiz talepleri; mahkemenin eksik inceleme neticesinde karar verildiği, sanıklardan … hakkında bilirkişi raporu alınmaksızın hüküm kurulduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.10.08.2014 tarihinde yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimi kapsamında; katılanın, avukatlık bürosunun caddeye bakan kısmına posterler astığı ve 01.08.2014 günü iş yerini kapatarak ayrıldığı, devamında 03.08.2014 tarihinde iş yeri duvarının ve duvara asılı seçim posterinin sprey boya ile boyandığının tespit edildiği, diğer taraftan il merkezinde faaliyet gösteren bir iş yerinin tabelasının da 03.08.2014 tarihinde sprey boya ile boyandığı ve iş yerine ait güvenlik kamera kayıtlarında iki şahsın görüldüğü, il merkezine ait MOBESE kayıtları izlendiğinde ise yine 03.08.2014 tarihinde söz konusu şahısların yanlarında bulunan üçüncü bir kişi ile birlikte bir reklam tabelasını sprey boya ile boyadıkları ve kamera kayıtlarındaki şahısların, dosyamız sanıkları …, …, … olduğu kolluk görevlileri tarafından değerlendirilmekle, sanıklar hakkında katılana yönelik mala zarar verme suçundan dava açıldığı anlaşılmıştır.
2. Sanıklar soruşturma ve kovuşturma aşamasında suçlamaları reddetmişlerdir.
3. Mahkemece, sanıklar … ve …’ın teşhise elverişli resimleri ile güvenlik kamera kayıtlarının karşılaştırılması amacıyla bilirkişi incelemesi yaptırılmış, dosyada yer alan 06.12.2015 tarihli bilirkişi raporu “Görüntüler üzerinden elde edilen resimler ile … ve …’ın dosya içerisinde resimleri arasından bir benzerlik tespit edilmedi” şeklinde düzenlendiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanıkların her aşamada suçlamaları kabul etmemeleri, katılana ait iş yerinde meydana gelen zararın sanıklar tarafından işlendiğini ortaya koyan bir kamera kaydı, tanık beyanı olmadığının anlaşılması karşısında, Mahkemenin oluşa ilişkin kabulü ve uygulamasında bir isabetsizlik tespit edilmediğinden, hükümler de hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.02.2016 tarihli ve 2015/103 Esas, 2016/92 Karar sayılı kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.