YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15454
KARAR NO : 2023/3042
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/456 E. 2022/885 K.
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Finike Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.03.2015 tarihli ve 2015/135 Esas numaralı iddianamesi ile sanıklar hakkında, şikayetçinin aracını çaldıkları iddiasıyla hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Finike Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2015/184 Esas, 2015/631 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 62/1, 58 maddeleri uyarınca 5 yıl 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Yukarıda anılan kararın sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin, 16.09.2019 tarihli ve 2019/8799 Esas, 2019/10648 Karar sayılı kararı ile özetle; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 196/2. maddesi uyarınca sanıkların istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceklerinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Finike Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.03.2020 tarihli ve 2019/960 Esas, 2020/267 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143, 62/1, 58 maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
5. Yukarıda anılan kararın sanıklar tarafından temyizi üzerine Dairemizin 12.01.2022 tarihli ve 2020/20299 Esas, 2022/526 Karar sayılı kararı ile özetle; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 150/3, 188/1, 289/1-e. maddeleri uyarınca sanıklara zorunlu müdafi atanması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
6. Yerel Mahkemece bozma ilâmına uyularak karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık … müdafiinin temyiz istemi; sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, sanığın aracın şikayetçiye teslimine yardım ettiği için ceza indirimi alması gerektiğine ilişkindir.
2.Sanık …’in temyiz istemi; cezanın usûl ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
3.Sanık … müdafiinin temyiz istemi; kararın eksik inceleme sonucu alındığına, sanığın beraat etmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Suç tarihinde 03.00 sıralarında şikayetçinin kilitli aracını … iline gitmek için Finike ilçesinden geçmekte olan sanıkların düz kontak yapmak suretiyle çaldıkları Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanıklar aşamalardaki savunmalarında suçu ikrar etmişlerdir.
3. Müşteki aracının kapılarını kilitlediğinden emin olduğunu, düz kontak yapılmak suretiyle çalınan aracını Finike – Turunçova yolu üzerinde tesadüfen bulduğunu beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
Dosya içerisinde yer alan kolluk görevlilerince düzenlenen 16.11.2014 tarihli tutanak, şikayetçi ifadesi, sanıkların savunmaları ile tüm dosya içeriğinden sanıkların üzerine atılı hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması ve suçun yasal unsurlarının oluştuğuna dair Mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmaması karşısında, sanıklar hakkında kurulan hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamış; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafii ile sanık …’in yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
Finike Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2015/184 Esas, 2015/631 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143 ve 62/1. maddelerine göre belirlenen 5 yıl 15 ay hapis cezasının yalnızca sanıklar tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip bozma ilâmı sonrası kurulan hükümlerde sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143 ve 62/1. maddelerine göre belirlenen 6 yıl 3 ay hapis cezalarının sonuç olarak 5 yıl 15 ay hapis cezası olarak infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde 6 yıl 3 ay hapis cezası tayin edilmesi ve sanık … hakkında Finike Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.03.2020 tarihli ve 2019/960 Esas, 2020/267 Karar sayılı kararı ile aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınan Kumluca 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 08.03.2013 kesinleşme, 08.07.2013 infaz tarihli 2006/664 Esas 2008/768 Karar sayılı kararı ile aynı Kanun’un 141. maddesi uyarınca verilen 1 yıl hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetin yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak oluşturacağı gözetilip bozma ilamı sonrası kurulan hükümde sanık hakkında aynı Kanun’un 58. maddesi uygulamasına esas alınması gerekirken daha ağır cezayı içeren Finike Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilme 23.11.2006 tarih ve 2006/466 Esas 2006/479 Karar sayılı kararının tekerrür uygulamasına esas alınması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Finike Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/456 Esas, 2022/885 Karar sayılı kararına yönelik sanık … ile sanıklar müdafilerinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143 ve 62/1. maddelerine göre belirlenen 6 yıl 3 ay hapis cezalarının, 1412 sayılı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, 5 yıl 15 ay hapis cezaları üzerinden infazının yapılmasına; sanık … hakkında Kumluca 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 08.03.2013 kesinleşme, 08.07.2013 infaz tarihli 2006/664 Esas 2008/768 Karar sayılı kararın 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uygulamasına esas alınmasına” karar verilmek suretiyle hükümlerin, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.