YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15268
KARAR NO : 2023/5444
KARAR TARİHİ : 12.10.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/202 E., 2022/478 K.
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
Karar tarihinde cezaevinde bulunup duruşmada hazır edilen sanığın yüzüne karşı verilen 22.04.2023 tarihli kararda, sanığa yapılan yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 13.06.2022 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının, 19.09.2014 tarihli ve 2014/35839 Esas numaralı iddianamesiyle sanık hakkında market içerisinden 5 adet diş macununu çalmaya teşebbüs etmek şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h.2, 35/2, 53/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Ankara 30. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2015 tarihli ve 2014/1470 Esas, 2015/1608 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 35/2, 62, ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3.Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 09.12.2020 tarihli ve 2020/3696 Esas, 2020/15085 Karar sayılı kararı ile; “Suç tarihinde sanığın işlediği iddia edilen hırsızlık suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını kavrama yeteneğini azaltacak derecede akıl zayıflığının etkisi altında olup olmadığı ve 5237 sayılı Kanun’un 32. maddesi kapsamında cezai ehliyetini etkileyen akıl hastalığı bulunup bulunmadığı konusunda Adlî Tıp Kurumundan ya da Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanelerinden rapor aldırılıp sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi, suça konu Sensodyne marka beş adet diş macununun değerinin müştekiden sorularak ya da bilirkişi marifetiyle tespit edilerek sonucuna göre aynı Kanun’un 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması, hırsızlık suçundan aynı Kanun’un 142/2-h ve 35/2. maddeleri uyarınca hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini”, nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
4.Ankara 30. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2022 tarihli ve 2021/202 Esas, 2022/478 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 35/2, 145, 62, 53. ve 58 maddeleri uyarınca 9 ay 10 … hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz talebi; tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Yapılan yargılama, toplanan deliller ve dosya kapsamına göre, suç tarihinde sanığın … vakti saat 15.00-16.00 sıralarında şikâyetçinin sahibi olduğu işyerinden 5 adet diş macunu alarak tuvalate sakladığı, şikâyetçi tarafından kameradan izlendiği için sanığın saklamış olduğu diş macunlarını dışarı çıkaramadan yakalandığı tespit edilerek Yerel Mahkemece sanığın cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Şikâyetçinin soruşturma aşamasında ifadesinin alındığı anlaşılmıştır.
3.02.12.2021 tarihli sağlık kurulu raporu dosya arasına alınmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınan ilamın suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı gibi sanık tarafından temyiz edilen 22.12.2015 tarihli hükümde sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uygulanmadığı halde, yeniden hüküm kurulurken kazanılmış hakkı gözetilmeden; tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuş, söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşılmış olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 30. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2022 tarihli ve 2021/202 Esas, 2022/478 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan hüküm fıkrasının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.