YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15241
KARAR NO : 2023/4414
KARAR TARİHİ : 14.09.2023

…
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/267 E., 2021/941 K.
…
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A.İpsala Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.02.2014 tarihli ve 2014/48 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın gece vakti, saat 04.30 sularında şikâyetçiler ile mağdurun ikamet ettikleri müşterek konuta rızaları olmaksızın girdiği ve bu şekilde üzerine atılı konut dokunulmazlığının ihlâli suçunu işlediğinden bahisle eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 53. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
B.İpsala Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.12.2014 tarihli kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 116/4, 58, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş; anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 18.06.2020 tarihli ve 2020/6541 Esas, 2020/6235 Karar sayılı kararı ile; sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
C. Bozma üzerine İpsala Asliye Ceza Mahkemesinin,17.12.2021 tarihli ve 2020/267 Esas, 2021/941 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında; konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/4, 62/1, 58, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; mağdurun şikâyetinden vazgeçtiğine, alkollü olduğu için olayın meydana geldiğine, suç işleme kastının olmadığına ve re’sen dikkate alınacak sebeplere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, olay günü geceden sayılan saat 04.30 sıralarında, katılan ve mağdurların birlikte ikâmet ettikleri konuta katılan ve mağdurların rızası olmaksızın girdiği, sanığın alınan savunmalarında konuta alkollü olması ve barınacak bir yere ihtiyacı olması nedeniyle girdiğini beyan ettiği, Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanığın tevil yollu ikrara yönelik savunması, katılan ve mağdurların beyanları, İhbar ve Olay Tutanağı, dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Sanığın, adlî sicil kaydında yer alan başka bir ilâmında 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle anılan ilam tekerrüre esas alınarak, sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; bozma kararı üzerine yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İpsala Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2021 tarihli ve 2020/267 Esas, 2021/941 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.