YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14673
KARAR NO : 2023/2732
KARAR TARİHİ : 16.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/117 E., 2021/113 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık …’na 19.07.2022 tarihinde yapılan tebligat sırasında sanığın ceza infaz kurumunda olması nedeniyle sanığa 18.07.2022 tarihinde yapmış olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dikili Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 16.10.2012 tarihli ve 2012/976 Esas numaralı iddianame ile; “katılanların olay günü araç ile Pissa Plajı yoluna geldikleri ve burada aracı park ederek denize girdikleri, bir müddet sonra sanıkların 34 EB 9397 plaka sayılı araç ile olay yerine geldikleri ve hep birlikte katılanlara ait sağ sürgülü kapı camını kırarak zarar vermek suretiyle açtıkları ve araçta bulunan katılanlara ait kıyafetler, kıyafetlerin cebinde duran ve içerisinde nakit para ile nüfus cüzdanı bulunan para cüzdanları ile cep telefonlarını alarak geldikleri araçla olay yerinden uzaklaştıkları” iddiasıyla sanıklar hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 43/1-2, 151/1, 37, 58 ve 53. maddeleri gereğince hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.12.2013 tarihli ve 2012/502 Esas, 2013/833 Karar sayılı kararıyla, sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 43 ve 151/1. maddeleri gereğince sırasıyla 3 yıl 1 ay 15 gün ve 1 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmalarına; her iki hüküm yönünden aynı Kanun’un 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
3. Yukarıda anılan Mahkeme kararının sanıklar ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 10.01.2019 tarihli ve 2016/13189 Esas, 2019/536 Karar sayılı ilâmıyla sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin “sanıklar hakkında hırsızlık suçundan katılan sayısınca 3 kez mahkûmiyet hükmü kurulması gerektiği, sanık …’ın tekerrüre esas alınan mahkûmiyeti bakımından uyarlama yargılaması yapılması gerektiği ve hırsızlık suçu bakımından hesap hatası yapılması” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.0.2021 tarihli ve 2019/117 Esas, 2021/113 Karar sayılı kararıyla, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan katılan sayısınca 3 kez ayrı ayrı olmak üzere 142/1-b ve 53/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına; sanık … hakkında mala zarar verme suçundan 151/1 ve 53/1. maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’nın temyiz istemi; “üzerine atılı suçu işlemediğine ve hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine” ilişkindir.
Sanık …’ın temyiz istemi; “kararın yüzüne karşı verilmediğine ve bozulması gerektiğine” ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılanlar …, … ve …’ın olay günü gündüz vakti sayılan 16.00 sıralarında 10 … plaka sayılı araç ile Dikili ilçesi … köyü Pissa Plajı yoluna geldikleri ve burada aracı park ederek denize girdikleri, bir müddet sonra sanıklar … ve …’ın 34 … plaka sayılı araç ile olay yerine geldikleri ve hep birlikte katılanlara ait aracın sağ sürgülü kapı camını kırarak zarar vermek suretiyle açtıkları ve araçta bulunan katılanlara ait kıyafetler, kıyafetlerin cebinde duran ve içerisinde nakit para ile nüfus cüzdanı bulunan para cüzdanları ile Samsung E-2250 ve Samsung 5233 marka cep telefonunu alarak geldikleri araçla olay yerinden uzaklaştıkları, sanıklar … ve …’ın çalmış oldukları eşyalarla birlikte olay günü saat 23.00 sıralarında … ilçesinde bulunan … Uludağ isimli işyerine gittikleri ve burada sanık …’ın çalmış olduğu Samsung E-2250 ve Samsung 5233 marka cep telefonlarını 90,00 TL karşılığında işyeri çalışanı dosya tanığı O.U.’ya satarak teslim ettiğinin tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanıklar üzerine atılı suçlamayı inkâr etmiş; katılanın aşamalarda ifadesinin alındığı tespit edilmiştir. Tanık S.A. ve O.U.’nun iddiayı doğrulayan beyanları dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Sanıklar … ve … hakkında Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.12.2013 tarihli ve 2012/502 Esas, 2013/833 Karar sayılı ilâmı ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerinin tümünün temyizi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda, 10.01.2019 tarihli ve 2016/13189 Esas, 2019/536 Karar sayılı ilâm ile her iki sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin karar başlığında sanık … hakkında mala zarar verme suçunu da kapsayacak şekilde bozulmasına karar verildiği; ancak tebliğname içeriğinde, sanık … hakkında mala zarar verme suçu yönünden herhangi bir bozma sebebine yer verilmediği; bu itibarla sanık … yönünden mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz incelemesinin sehven yapılmadığı, sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin açıkça bir onama kararının da bulunmadığı anlaşıldığından; Mahkemece sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin olarak yapılan -temyiz edilmediğinden bahisle- kesinleştirme işleminin yok hükmünde olduğu belirlenmekle; sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan 31.12.2013 tarihli mahkûmiyet hükmü ile sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan bozma üzerine kurulan 26.01.2021 tarihli hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
17.07.2019 tarihli duruşmada, sanık …’ın duruşmadan vareste tutulma talebinde bulunduğu; bu itibarla kararın yüzüne karşı okunma zorunluluğunun da bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suçların vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanıkların temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.0.2021 tarihli ve 2019/117 Esas, 2021/113 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.