YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14059
KARAR NO : 2023/346
KARAR TARİHİ : 08.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali

… Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.12.2020 tarihli ve 2019/667 Esas, 2020/574 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmolunan 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın katılan vekili ve suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından istinaf edilmesi sonucu … Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesinin 09.11.2021 tarihli ve 2021/748 Esas, 2021/2760 Karar sayılı kararıyla kararın kesin olması nedeniyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 279 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi gereğince istinaf başvurusunun reddine karar verildiği, bu kararın da yeniden istinaf edilmeden 14.12.2021 tarihinde kesinleştiği belirlenmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 310 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca kanun yararına bozma istemini içeren, 03.11.2022 tarihli ve KYB-2022/120060 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.11.2022 tarihli ve KYB-2022/120060 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, sanığın nitelikli hırsızlık suçu bakımından … Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2020 tarihli kararına karşı istinaf yoluna başvurması üzerine, … Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesinin 09.11.2021 tarihli ve 2021/748 esas, 2021/2760 sayılı kararında, “…Suça konu yer katılan şirkete ait depo olup iş yeri niteliğinde olmadığı bu nedenle atılı suçunun oluşmayacağı gözetilmeden ayrıca iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan da cezalandırılmasına ilişkin kesin nitelikteki karara karşı mahkemesince kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği değerlendirilmiştir.” şeklinde belirtildiği üzere, katılana ait depo vasfı taşıyan yere girilerek hırsızlık suçunun işlendiği somut olay nedeniyle, sanığın ayrıca işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, depo olarak kullanılan söz konusu yere girilmesinin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarını oluşturmayacağı gözetilmeksizin, adı geçen suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. Katılan şirkete ait depo vasfı taşıyan yere girilerek hırsızlık suçunun işlendiği, somut olay nedeniyle suça sürüklenen çocuğun ayrıca iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan da cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, herhangi bir ticari faaliyet yapılmayan ve depo olarak kullanılan söz konusu yere girilmesinin iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurlarını oluşturmayacağı gözetilmeksizin, adı geçen suçtan beraat yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.12.2020 tarihli ve 2019/667 Esas, 2020/574 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin suça sürüklenen çocuğun cezasının kaldırılmasını gerektirdiğinden, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereği BERAATİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.02.2023 tarihinde karar verildi.