YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14001
KARAR NO : 2023/453
KARAR TARİHİ : 09.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
Katılan vekilinin temyiz isteği yönünden; katılan vekilinin yokluğunda verilip 04.05.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 310/1. maddesinde belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 05.06.2021 tarihinde temyiz isteğinde bulunduğu belirlenmiştir.
Sanığın temyiz isteği yönünden; sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1.maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1 Sanık hakkında … Cumhuriyet Başsavcılığının 15.01.2013 tarih ve 2013/19 Esas sayılı iddianamesiyle, 5237 sayılı TCK’nın 289/1.maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2015 tarihli ve 2015/20 Esas, 2015/192 sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-son, 62, 52/1-2, 53 ve 58. maddeleri 1 ay 7 gün hapis, 20.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.01.2015 tarihli ve 2015/20 Esas, 2015/192 sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 25.12.2019 tarihli ve 2019/18210 Esas, 2019/15758 sayılı kararıyla;
“1- Sanığın savunmasında yediemin olarak kendisine bırakılan … plakalı aracın, şoförü …’ın sevk ve idaresi altında iken, diğer bir kaçakçılık suçu kapsamında … ilçesinde jandarma görevlileri tarafından alınarak el konulduğunu ve Gümrük Müdürlüğüne verildiğini bildirmiş olmasına göre, savunmasının doğruluğu araştırılıp, sanığın mahcuzlar üzerinde teslim amacı dışında tasarrufta bulunup bulunmadığı belirlenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre; muhafaza görevini kötüye kullanma suçunda suç tarihinin, elkonulan malın teslim amacı dışında tasarrufta bulunulduğu tarih olarak tespit edilmesi gerekirken, suça konu aracın sanığa yediemin olarak teslim tarihinin suç tarihi olarak kabul edilmiş olması,”
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2021 tarihli ve 2020/5 Esas, 2021/216 sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-son, 62, 52/1-2, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis, 20.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; beraat kararı verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin temyiz istemi katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Kaçakçılık suçundan el konulan aracın sanığa yediemin sıfatı ile usulüne uygun olarak teslim edildiği, müsadere kararının kesinleşmesi üzerine istendiğinde teslim etmediği anlaşılmıştır
2. Sanığın, üzerine atılı suçlamayı tevil yollu ikrar ettiği belirlenmiştir.
3. Katılan her aşamada istikrarlı beyanlarda bulunmuştur.
4. Sanığın, güncel adlî sicil kaydı dava dosyasına eklenmiştir.
5. Yediemin tutanağı ve araç tahdit evrakları dosya içerisine alınmıştır.
6. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulduğu ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan vekilinin temyiz talebi yönünden
Katılan vekilinin yokluğunda verilip 04.05.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 310/1. maddesinde belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 05.06.2021 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305/1. maddesi gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanığın temyiz talebi yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
A. Gerekçe bölümünde (A) paragrafında açıklanan nedenle katılan vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B. Gerekçe bölümünde (B) paragrafında açıklanan nedenlerle sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.