YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12622
KARAR NO : 2023/429
KARAR TARİHİ : 09.02.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi uyarınca temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1 maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.10.2019 tarihli ve 2019/399 Esas, 2019/748 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 163/3, 62, 53/1 ve 58 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
2. … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 05.04.2020 tarihli ve 2020/4 Esas, 2021/710 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusu üzerine, mahkumiyet hükmünün kaldırılarak, 5237 sayılı TCK’nın 168/5 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının katılan kurum zararının ödenmesi nedeniyle düşürülmesine dair düzeltilerek istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz istemi; sanığa kovuşturma aşamasında hatırlatıldığı halde ödeme yapılmadığı, hakkında ceza verilmesi gerekirken düşme kararının verilmesinin hukuka aykırı olduğuna, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkeme, sanığın evinde su sayacı olmaksızın direkt bağlantı yaparak kaçak su kullandığı ve katılanın zararını gidermediğinden bahisle sanığın cezalandırılmasına karar vermiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Sanığa ödeme süresi ve yerinin soruşturma merciince bildirilmemesi, bildirime ilişkin belge denetime esas teşkil edecek şekilde dosyaya konmaması, sanığa dava açılmasını engelleme imkanı tanınmadan kamu davası açılması, yargılama sırasında mahkemesince de bu hususta sanığa usulüne uygun ihtarat yapılmaması, soruşturma aşamasında 27/06/2018 tarihinde sanığın katılan kuruma 97,14 TL kısmi ödeme yapması, hüküm verildikten sonra da 25/11/2019 tarihinde 700 TL, 28/11/2019 tarihinde de 129 TL ödeme yaparak kurum zararını fazlasıyla ödediğinin dosyaya sunulan makbuzlardan anlaşılması karşısında; 5271 Sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca kovuşturma şartının gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı;
Sanığın istinaf itirazları bu itibarla yerinde görülmüş, ancak; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMK’nın 303/1 ve 280/1-a maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak;
a)… Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2019 gün ve 2019/399 esas, 2019/748 karar sayılı sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün CMK’nın 280/2 maddesi gereğince KALDIRILMASINA,
b)Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan açılan kamu davasının katılan kurum zararının ödenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 168/5. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
c)Karar kesinleştiğinde bir suretinin Adli Sicil Kanunu’nun 6/2. maddesi uyarınca mahsus siciline kaydı için Adalet Bakanlığı Adlî Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğüne gönderilmesine” şeklinde DÜZELTİLEREK İSTİNAF TALEBİNİN ESASTAN REDDİNE, karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kurumun vergili ve cezasız zarar miktarının, ödeme süresinin ve yerinin sanığa bildirilmediği halde, sanığın soruşturma aşamasında kurumun zararının bir kısmını, hüküm verildikten sonra da kalan zararı karşıladığı anlaşılmakla; sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 05.04.2021 tarihli ve 2020/4 Esas, 2021/710 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1 maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1 maddesi gereği, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca … Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.