Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2022/11090 E. 2023/5377 K. 10.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11090
KARAR NO : 2023/5377
KARAR TARİHİ : 10.10.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :2019/ 492 E., – 2020/ 189 K.

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının, 27.01.2015 tarihli ve 2015/1363 Esas No.lu iddianamesi ile sanık hakkında, … vakti, okul müdürü olan şikâyetçinin odasında bulunan bilgisayarını çalması şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1.a, 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Mersin 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2015 tarihli ve 2015/94 Esas, 2015/194 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
3.Yukarıda anılan kararın sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyizleri üzerine; Yargıtay (Kapatılan) 17. Ceza Dairesinin, 18.09.2019 tarihli ve 2019/637 Esas, 2019/10823 Karar sayılı kararı ile “Duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın, duruşmaya getirilmesi ya da SEGBİS aracılığıyla bağlanılması suretiyle duruşmaya katılımının sağlanması gerekirken yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi” sebebi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir..
4.Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; Mersin 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.02.2020 tarihli ve 2019/492 Esas, 2020/189 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-a, 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanığın cezalandırılmasının yasaya aykırı olduğuna, beraatine karar verilmesi gerektiğine ve re’sen gözetilecek sebeplere ilişkindir.
Katılan vekilinin temyiz istemi, sanığın alt sınırdan cezalandırılması ve uygulanan indirimlerin yasaya aykırı olduğuna ve re’sen gözetilecek sebeplere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihi olan 26.12.2014 tarihinde saat 10.00 sıralarında sanığın, okul müdürü olan şikâyetçinin masasında bulunan bir adet lenova marka demirbaşa kayıtlı kamu malı olduğu anlaşılan bilgisayarı alarak olay yerinden uzaklaştığı kabul edilerek Yerel Mahkemece sanığın hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçu ikrâr etmiştir. 03.02.2015 tarihli CD İnceleme Raporu dosya içerisinde mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, katılan vekili ve sanık müdafiinin diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;

Suç tarihi itibarıyla okul içerisindeki müdür odasından yapılan hırsızlık suçunun 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-a. maddesi ile uygulama yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 19. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.02.2020 tarihli ve 2019/492 Esas, 2020/189 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.