YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10922
KARAR NO : 2023/4630
KARAR TARİHİ : 20.09.2023

…
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/823 E., 2021/192 K.
…
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının, 25.04.2014 tarihli ve 2014/9233 Esas No.lu iddianamesi ile sanık hakkında katılanın cep telefonunu çekip almak suretiyle hırsızlık suçunu işlediğinden 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-b, 58 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.Bursa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2015 tarihli ve 2014/305 Esas, 2015/284 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-b-son, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
3.Kararın o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 17. Ceza Dairesinin, 01.10.2019 tarihli ve 2019/9184 Esas, 2019/11521 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, mağdurun 16 yaşında olduğu ve beden ve ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olduğuna dair mahkemenin gözlemi ve/veya uzman tabip raporu bulunmadığının anlaşılması karşısında, mağdurun beden ve ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olduğuna ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde gösterilip tartışılmadan ve kabule göre; 5237 sayılı Kanun’un 142/2-b maddesi uyarınca iddianame düzenlenmiş olmasına rağmen sanığa ek savunma hakkı verilmeyerek aynı Kanun’un 142/2-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 226/3. maddesine aykırı davranılması sebepleriyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
4.Bozma ilamına uyan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2021 tarihli ve 2019/823 Esas, 2021/192 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-b, 62, 58 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz talebi, kararı temyiz etme isteğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde katılan …’in 18.45 sıralarında cadde üzerinde yürürken sanığın katılanın elinde bulunan cep telefonunu çekerek aldığı, cadde üzerindeki kamera kayıtlarından şahsın tespit edilerek ertesi gün yakalandığı, yapılan canlı teşhis işleminde mağdurun sanığı kesin olarak teşhis ettiği, dosya içerisinde bulunan Bursa ATK Şube Müdürlüğü’nün 06.10.2020 tarihli 2020/10297 sayılı raporuna göre mağdurun olay tarihinde hırsızlık fiilene karşı beden ve ruh sağlığı bakımından kendisini savunabilecek durumda olduğunun tespit edildiği, sanığın suçunu ikrar ettiği anlaşılmakla, teşhis tutanağı, ATK raporu, müşteki beyanları, olay tutanakları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü müştekiye ait cep telefonunu elinden bir anda çekip alarak elde veya üstte taşınan eşyayı çekip almak suretiyle hırsızlık suçunu işlediği Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2021 tarihli ve 2019/823 Esas, 2021/192 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.