YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10219
KARAR NO : 2023/1508
KARAR TARİHİ : 27.03.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Iğdır Cumhuriyet Başsavcılığının, 12.03.2019 tarihli ve 2019/568 numaralı iddianamesiyle sanık hakkında katılanın iş yerine gece vakti temyiz dışı sanık … ile birlikte kamuflajlı kıyafetlerle girerek iş yerinden para ve sigaraları çaldığı iddiasıyla hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h-f, 143/1, 116/4, 119/1-c, 151/1, 53 ve 63. maddelerinden cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Iğdır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2019 tarihli ve 2019/183 Esas, 2019/710 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h-f, 143, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan aynı Kanun’un 116/2-4, 119/1-c, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis ve mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62 ve 52/4. maddeleri uyarınca 2.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezaları bakımından hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiş, kararın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan hükümler bakımından sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 01.07.2021 tarihli ve 2019/3171 Esas, 2021/1725 Karar sayılı kararı ile sanık müdafinin ilk derece mahkemesince hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan hükümlere yönelik istinaf başvurularının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 280/1-a maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii 13.09.2021 tarihli dilekçesinde özetle, sanığın ikrarı da nazara alınmayarak ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşıldığını ve eylemin yardım etme kapsamından değerlendirilmesi gerektiğini, gece vaktinin net olarak tespit edilmeden uygulandığını, tek fiille birden fazla farklı suç işlenmesi sebebiyle birden fazla ceza tayinine yer olmadığı, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğini, delillerin hukuka uygun olarak toplanmadığını, tüm bu sebeplerle hükmün bozulması gerektiğini talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay tarihi olan 18.01.2019’da gece vakti sayılan 02.25 ile 02.54 arasında katılan …’un … Market isimli iş yerine kamuflaj kıyafetli iki kişinin girip, içeriden değeri 395,79 TL değerinde 50 karton sigara ile 500,00 TL parayı aldıkları, 02.03.2019’da başka bir suçtan yakalanan sanık …’ın, katılanın iş yerine temyiz dışı sanık …’un teklifiyle gittiğini, kendisinin gözcülük yaparken, sanığın iş yerine girdiğini ikrar ettiği, bu sebeple mahkemece sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından mahkûm edildiği tespit edilmiştir.
2. 18.01.2018 tarihli Olay ve Araştırma Tutanağı, 26.01.2019 tarihli Kamera Kayıtları İnceleme ve Fotoğraflama Tutanağı, 02.03.2019 tarihli Yakalama Tutanağı dosya içerisine alınmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan hükümlerde özellikle sanığın ikrarına ve Olay, CD Çözümleme Tutanağından sanığın eylemi gerçekleştirirken yanında bir başka kişinin daha olduğunun anlaşılmasına göre, mahkemenin kararında usûle ve esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı, delillerde ve işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğu, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, cezaların kanunî bağlamda uygulandığı anlaşıldığından istinaf başvurusunda bulunan sanık müdafinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Sanık Hakkında İş yeri Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması ve incelemeye konu suçun 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmaması dikkate alındığında sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanun’un 298. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık Müdafiinin Sanık Hakkında Hırsızlık Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Sanık müdafii her ne kadar sanığın ikrarı da nazara alınmayarak ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşıldığını ve eylemin yardım etme kapsamından değerlendirilmesi gerektiğini, gece vaktinin net olarak tespit edilmeden uygulandığını, tek fiille birden fazla farklı suç işlenmesi sebebiyle birden fazla ceza tayinine yer olmadığı, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğini, delillerin hukuka uygun olarak toplanmadığını iddia etmiş ise de, mahkemece suçun işleniş biçimi, hırsızlanan eşyanın ekonomik değeri, failin kastının ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saik ile hakkında aynı neviden başkaca soruşturma ve kovuşturma dosyalarının da bulunması ile birden fazla nitelikli halin olması alt sınırdan uzaklaşılma sebebi olarak açıklanmıştır. Sanık katılana yönelik eylemlerini asli fail olarak gerçekleştirmiş olduğundan şeriklik kapsamında bir değerlendirme yapılması mümkün görülmemiştir. Gece vaktinin tespitinde kullanılan güvenlik kamerası kayıtlarının güncel saatten dört saat geride olduğu belirtilmiş; ancak dört saatlik zaman dilimi de eklendiğinde sanığın eylemini gece vakti sayılan saat 02.25 ile saat 02.54 arasında gerçekleştirdiği anlaşılmıştır. Sanık hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarını tek bir eylem neticesinde değil iki ayrı eylem neticesinde gerçekleştirmiştir. Mahkemece tüm deliller hukuka uygun şekilde toplanmış, sanığın lehine olan hapis cezasına seçenek yaptırımlar ve erteleme ise sanık hakkında hükmolunan cezanın alt sınırı iki yılın üzerinde olduğundan uygulanamamıştır. Açıklanan tüm bu sebeplerle hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık Müdafiinin Sanık Hakkında İş yeri Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Gerekçe bölümünde A bendinde açıklanan nedenle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 01.07.2021 tarihli ve 2019/3171 Esas, 2021/1725 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 298. maddesi gereği, REDDİNE,
B. Sanık Müdafiinin Sanık Hakkında Hırsızlık Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz İstemi Bakımından
Gerekçe bölümünde B bendinde açıklanan nedenlerle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 01.07.2021 tarihli ve 2019/3171 Esas, 2021/1725 Karar sayılı kararında hırsızlık suçu bakımından sanık müdafince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 289/1. maddesiyle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 304/1. maddesi uyarınca Iğdır 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.