YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9945
KARAR NO : 2023/4693
KARAR TARİHİ : 21.09.2023
…
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/750 E., 2016/550 K.
…
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nu 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının, 16.10.2015 tarihli ve 2015/12565 Esas sayılı iddianamesi ile, suça sürüklenen çocuğun, şikâyetçinin yol üzerine park ettiği motosikletini çaldığı, terk halde bulunan motosiklet üzerindeki parmak izinin suça sürüklenen çocuğa ait olduğunun tespit edildiği ve bu şekilde suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı hırsızlık suçunu işlediğinden bahisle eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e, 31/3. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Mersin 2. Çocuk Mahkemesinin, 29.06.2016 tarihli ve 2015/750 Esas, 2016/550 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında; hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-e, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteği; suça sürüklenen çocuğun motosikleti çalıp çalmadığı konusunda şüphe olduğuna, sırf parmak izinin motosiklet üzerinde çıkmasının bu suçu işlediği anlamına gelmediğine, verilen hapis cezasının niteliği itibarıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, para cezasına çevrilmesine veya ertelenmesine karar verilmesi gerektiğine ve re’sen dikkate alınacak sebeplere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Şikâyetçinin, olay günü kendisine ait motosikleti ile kayınbabasının evine gittiği, motosikletini yol üzerinde direksiyon kilidi ile kilitleyerek park edip eve çıktığı ve bir müddet sonra motosikletinin bulunduğu yere geldiğinde motosikletinin yerinde olmadığını tespit ettiği, polis ekipleri tarafından motosikletin başka bir sokak üzerinde terk edilmiş halde bulunduğu, ekspertiz raporuna göre “motosiklet direksiyon ön kısım kaporta üzerindeki parmak izinin suça sürüklenen çocuğa ait olduğunun” tespit edildiği, suça sürüklenen çocuğun savunmasının kendini suçtan kurtarmaya yönelik olduğu, Yerel Mahkemece kabûl edilmiştir.
2. Suça sürüklenen çocuğun inkâra yönelik savunması, Ekspertiz Raporu, Olay Yeri İnceleme Raporu, Takdirî Kıymet Tutanağı, Mersin Üniversitesi Çocuk ve Ergen Hastalıkları Hastanesi Başhekimliği Raporu dosya içerisine eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
Şikâyetçinin motosikletinin park ettiği yerde olmadığını tespit etmesi üzerine başka bir sokakta terk halde bulunduğu, Olay Yeri İnceleme Raporuna göre direksiyon ön alt kısım kaportasının kırılmış ve kablo uçlarının da dışarıda olduğunun tespit edildiği, Ekspertiz Raporuna göre “motosiklet direksiyon ön kısım kaporta üzerindeki parmak izinin suça sürüklenen çocuğa ait olduğunun” tespit edildiği, suça sürüklenen çocuğun parmak izinin motosiklette düz kontak yapılan yerden neden çıktığını izah edemediğinin anlaşılması karşısında atılı suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğine dair Mahkemenin kabulünde hukuka aykırılık bulunmamış, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen netice ceza miktarının 1 yıl 8 ay hapis cezası olduğu, 5237 sayılı Kanun’un 50. maddesinin uygulanmasında, sonuç ceza miktarı itibarıyla kanunî engel bulunduğu; yine kurulan hükümde Mahkemece lehe hükümlerin yerinde, yeterli ve kanunî gerekçeye istinaden uygulanmamasına karar verildiği, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazları da reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 2. Çocuk Mahkemesinin, 29.06.2016 tarihli ve 2015/750 Esas, 2016/550 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.