YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9045
KARAR NO : 2023/1486
KARAR TARİHİ : 23.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Kahramanmaraş Cumhuriyet Başsavcılığının 11.02.2016 tarihli ve 2016/827 Esas sayılı iddianamesiyle, katılana ait park hâlindeki aracın kapısını gece vakti açarak içinde bulunan bir kısım eşyayı çaldığı iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.Kahramanmaraş 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli ve 2016/126 Esas, 2016/522 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, verilen cezanın fazla olduğuna, suça konu eşyayı iade ettiğine ilişkindir.
II. GEREKÇE
5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hükümde hukuka aykırılık tespit edilmiştir.
III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kahramanmaraş 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12/07/2016 tarihli ve 2016/126 Esas, 2016/522 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.