YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9040
KARAR NO : 2023/1479
KARAR TARİHİ : 23.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.05.2015 tarihli ve 2015/20987 Esas sayılı iddianamesiyle, şikâyetçiye ait ikamete balkon kapısını zorlayıp zarar vererek girdiği ve içeriden 500 Tl değerinde viski çaldığı iddiası ile 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 116/4, 151/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2015/434 Esas, 2016/283 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143/1, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün, 116/4, 62. maddeleri uyarınca 10 ay, 151/1, 62. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın olay günü, şikâyetçinin birinci katta bulunan dairesine balkon kapısını zorlayıp zarar vermek suretiyle girdiği, içeride bulunan 500,00 TL değerinde viskiyi çaldığı, atılı suçlamayı ikrar ettiği ve zararı karşılamadığı belirlenmiştir.
2. Şikâyetçi beyanı, sanık savunması, parmak izi raporu dosyada bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
A-Sanığın mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B-Sanığın konut dokunulmazlığının ihlâli ve hırsızlık suçlarına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Şikâyetçinin, 15.06.2014 saat 17.00’de ikametinden çıktığını, 24.06.2014 tarihinde sabaha karşı 05.00 sıralarında eve döndüğünü beyan ettiği, dosya içerisinde olay saatine ilişkin başka bir tespitin de bulunmadığı olayda, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, yaz saati uygulaması da dikkate alınarak suç tarihinde gece vaktinin saat 20.04’te başlayıp 05.16’da sona erdiğinin anlaşılması karşısında; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarının sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarının gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, atılı suçlardan kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 143/1 ve 116/4. maddeleri uygulanarak sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi nedeniyle hükümler hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
1. Gerekçe bölümünde (A) paragrafında açıklanan nedenle sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümde sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, ONANMASINA,
2. Gerekçe bölümünde (B) paragrafında açıklanan nedenlerle sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.