YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9010
KARAR NO : 2023/1466
KARAR TARİHİ : 23.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yakarak mala zarar verme, tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan CMUK’un 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan CMK’nın 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, CMUK’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Marmaris Cumhuriyet Başsavcılığının 11.06.2015 tarihli ve 2015/1626 Soruşturma numaralı iddianamesi ile sanığın katılan …’ın iş yerine yakarak zarar vermek suretiyle yakarak mala zarar verme suçunu işlediğinden bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 152/2-a, 44, 53 ve 58. maddeleri; katılan … ‘i çocuklarını öldüreceğini söylemek suretiyle tehdit suçunu işlediğinden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 106/1-1. cümle, 43, 53 ve 58.maddeleri; 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un 4. maddesinde belirtilen yasak niteliği haiz bıçak taşıdığından bahisle anılan Kanun’un 15/1 ve 5237 sayılı Kanun’un 53, 54 ve 58.maddeleri; katılan …’ın işyerinde çıkarılan yangının, iş yerinin üst katında oturan katılanlar … ve …’in evlerine de zarar vermek suretiyle genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçunu işlediğinden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 170, 53, 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Marmaris 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.09.2015 tarihli ve 2015/821 Esas, 2015/1274 Karar sayılı kararı ile sanığın tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1.1. Cümle, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile; yakarak mala zarar verme suçundan aynı Kanun’un 151/1, 152/2-1, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile; 6136 sayılı Kanun’un 15/1 ve 5237 sayılı Kanun’un 62, 52/1-a ve 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; atılı suçlamaları kabul etmediğine, sanık müdafiinin temyiz isteği; sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. İlk derece mahkemesince; sanığın, katılan … ‘e telefonda “Marmaris’e geleceğim, hepinizi soyunuzu sopunuzu, çoluğunuzu çocuğunuzu öldüreceğim, dayımın dükkanını yakacağım, sülalenizi kurutacağım” diyerek tehdit ettiği, katılan …’a ait iş yerini benzin dökerek yaktığı, üst aramasında ele geçirilen ve 6136 sayılı Kanun’un 4. maddesinde belirtilen yasak niteliği haiz bıçak taşıdığının kabulüyle sanık hakkında tehdit, yakarak mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından mahkûmiyet kararı verildiği tespit edilmiştir.
2. Katılan … aşamalarda; sanığın yeğeni olduğunu, 17.04.2015 günü telefonla arayarak, ”Marmaris’e geleceğim, hepinizi soyunuzu sopunuzu çoluğunuzu çocuğunuzu öldüreceğim, dayımın dükkanını yakacağım, ananızı avradınızı sülalenizi sinkaf edeceğim sülalenizi kurutacağım.” dediğini beyanla katılan … aşamalarda; sanığın yeğeni olduğunu, olay gecesi saat 01.00’de kendisine ait kuaför dükkanında yangın çıktığını öğrendiğini, 20.000,00 TL’lik zararının olduğunu, kamera kaydını incelediğinde, iş yerini sanığın yaktığını gördüğünü beyanla şikâyetçi olmuşlardır.
3. Sanık … aşamalarda; annesinin uzun yıllar dayısı olan katılan …’ın yanında sigortasız çalıştığını, hakkını vereceğini söyleyerek onları oyaladığını, aralarında bu sebeple husumet bulunduğunu, olay gecesi de alkollü olduğunu, benzin istasyonundan aldığı bir şişe benzini, katılan …’ın kuaför dükkanına dökerek yaktığını, teyzesi olan katılan … Çelik’i iddianamede belirtilen şekilde tehdit ettiğini beyanla atılı suçlamaları kabul etmiştir.
4. İzmir Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nün 22.04.2015 tarihli uzmanlık raporunda, sanığın üst aramasında ele geçirilen sustalı bıçağın, 6136 sayılı Kanun’un 4. maddesinde belirtilen yasak niteliği haiz bıçaklardan olduğu bildirilmiştir.
5.18.04.2015 tarihli CD Çözüm Tutanağında; saat 00.10 sıralarında, katılan …’a ait kuaför dükkanına bir şahsın elinde poşetle geldiği, poşetten çıkardığı şişenin kapağını açıp, giriş kapısının eşiğine doğru şişe içinde bulunan sıvıyı döktüğü, şahsın elindeki kağıdı dökülen sıvıya doğru uzattığı, kapı önünün alevlendiği belirtilmiştir.
6.18.04.2015 tarihli Olay Yeri İnceleme Raporunda; itfaiye ekibinin, iş yerindeki yangını söndürdüğü, iş yerinin mutfak kapısının camının kırıldığı, kapının önünde yoğun yanma olduğu, iç kısımda mutfağın yoğun is olduğu, ancak iş yerinin daha içerisinde yanma olmadığı, iç odaların yangına bağlı hafif isli olduğu, yangının başladığı kapı önünde yerde bulunan 1.5 litrelik su şişesinde benzin kokusu olduğu tespit edilmiştir.
IV. GEREKÇE
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla, sanık ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Marmaris 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.09.2015 tarihli ve 2015/821 Esas, 2015/1274 Karar sayılı kararında sanık ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.