YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8985
KARAR NO : 2023/1037
KARAR TARİHİ : 07.03.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
Sanıklar müdafiinin mala zarar verme suçu yönünden talep ettiği temyiz isteminin incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirlenmiştir.
Sanık müdafiinin sanık … hakkında kurulan konut dokunulmazlığının ihlâli suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı sanık müdafiinin ve katılan sanık … müdafiinin itiraz etmesi üzerine itirazın incelenmek üzere dosyanın … 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, … 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.06.2015 tarih, 2015/207 Değişik … sayılı kararı ile sanık … müdafiinin ve katılan sanık … müdafiinin itirazlarının kabulüne karar verilerek hükmün kaldırıldığı, ancak mahkemesince sanık hakkında yeniden hüküm verilmeden dosyanın temyiz incelemesine gönderildiği belirlenmiştir.
Sanıklar müdafiinin sanık … hakkında kurulan konut dokunulmazlığının ihlâli suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığınca 20.08.2013 tarihli ve 2013/9552 soruşturma numaralı iddianameyle katılan sanık …’in ıstaka ile katılan sanık …’ı yaraladığı, aynı günün devamı gecesinde sanıklar … ve …’un katılan sanık …’in konutuna giderek camlarını kırmaları nedeniyle katılan sanık … hakkında yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/3 ve 53 maddeleri uyarınca, sanıklar … ve … hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Kanun ‘un 151/1, 116/4, 119/1-c, 53 ve sanık … yönünden ayrıca 58. maddeleri uyarınca kamu davası açılmıştır.
2. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2015 tarihli ve 2013/437 Esas, 2015/247 Karar sayılı kararıyla; katılan sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/4, 119/1-c maddeleri, 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi gereğince, 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151/1, 52/2, 52/4 maddeleri uyarınca 2.400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık … hakkında mala zarar verme suçundan aynı Kanun’un 151/1, 52/2, 52/4 maddeleri uyarınca 2.400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/4, 119/1-c ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. … 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.06.2015 tarihli ve 2015/207 değişik … sayılı kararıyla katılan sanıklar … ve … müdafiilerinin itirazları kapsamında sanık … yönünden yapılan itirazın kabulüne … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.04.2015 tarihli ve 2013/437 Esas, 2015/247 Karar sayılı, sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının kaldırılmasına, sanık … yönünden … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.04.2015 tarihli ve 2013/437 Esas, 2015/247 Karar sayılı, yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yapılan itirazın reddine karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 15.10.2019 tarihli tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar … ve … müdafii Av. …’ın 22.04.2015 ve 10.06.2015 havale tarihli dilekçe içeriklerine göre temyiz istemi; sanıkların üzerilerine atılı suçu işlediklerine dair delil bulunmamasına rağmen sanıklar hakkında mahkûmiyet kararı verilmesine, sanıklar arasında olay tarihinde telefon görüşmemesinin bulunmamasına, olay yerinde bulunan ayakkabıların sanıklara ait olmamasına ve gerekçesiz olarak takdirî indirim maddesinin uygulanmamasına, gerekçeli kararın yazım şekline ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’in olaydan önce sanık …’la gergin oldukları ve sanık …’ın kahvehanede sanık …’e uluorta sövmesi üzerine önce sanık … tarafından uyarıldığı ancak eylemine devam etmesi üzerine bu kere eline geçirdiği okey ıstakası ile sanık …’a vurarak kemik kırığı oluşturacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı, geceleyin ise sanık …’ın işten geç vakit gelen sanık …’i ve dava dışı üçüncü bir kişiyi de yanına alarak sanık …’in evini bastıkları ve bahçeden içeri girerek sanık …’in evinin camlarını kırdıkları ve böylece konut dokunulmazlığının ihlâli ve aynı zamanda mala zarar verme eylemini de birlikte işlediği vicdani kanaatine varılarak sanıklar hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu,
2. Kolluk görevlileri tarafından düzenlenen 2013 tarihli olay yeri krokisi ve olay yeri inceleme raporu ile 24.05.2013 tarihinde düzenlenen muhafaza altına alma tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
3. Bilgi sahibi olarak dinlenen …, …’ın aşamalarda alınan ifadeleri dava dosyasında mevcuttur.
4. Sanık …’ın soruşturma evresinde kolluk görevlilerince alınan ayrıntılı ifadesinde sanık … ile husumetli olduklarını, olayın öncesinde karşılıklı hakaret ettiklerini, sanık …’in olayın gerçekleştiği gecenin öncesinde kafasına vurarak etkili eylemde bulunduğunu ancak bu nedenle kin tutmadığını, diğer sanık … ile birlikte olduklarını beyan ettiği,
5. Sanıklara ait nüfus kayıt örneği ve güncel adlî sicil kaydının dava dosyasında bulunduğu anlaşılmıştır. IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçudan Kurulan Hükme Yönelik
Sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı sanık müdafiinin ve katılan sanık … müdafiinin itiraz etmesi üzerine dosyanın … 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, … 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.06.2015 tarih, 2015/207 Değişik … sayılı kararı ile itirazların kabulüne karar verilerek hükmün kaldırıldığı ancak mahkemesince sanık hakkında yeniden hüküm verilmeden dosyanın temiyiz incelemesine gönderildiği anlaşıldığından bu konuda dava zaman aşımı süresinde hüküm kurulması mümkün görülmekle bu eylem yönünden mahkemesine İADESİNE,
B. Sanıklar Hakkında Mala Zarar Verme Suçundan Kurulan Hükme Yönelik
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
C. Sanık … Hakkında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükme Yönelik
Katılan Sanıklar … ile … arasında olay tarihinden önce karşılıklı hakaret ve yine olayın gerçekleştiği gecenin öncesinde katılan sanık …’in katılan sanık …’ı silahtan sayılacak aletle kemik kırılması yaratacak şekilde yaraladığı ve yine tanıklar … ve … Gülmez’in soruşturma evresinde alınan beyanlarında olayın öncesinde 19.05.2013 tarihinde sanık …’in katılan sanık …’in konutuna gelerek sanık …’in dışarı çıkması konusunda bağırdığı diğer sanık …’un sanığı sakinleştirdiği, aşamalarda bilgi sahibi olarak dinlenen …, …’ın da 19.05.2013 tarihinde sanığın kahvehane içinde …’in oturduğu masaya bakıp küfür ederek konuştuğunu beyan ettikleri, katılan sanık …’in olaydan hemen sonra sıcağı sıcağına alınan ve samimi görülen beyanlarına itibar edilerek sanıkların cezalandırılmasına yönelik mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıflarının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçu ve Sanıklar Hakkında Mala Zarar Verme Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde yer alan (A) ve (B) paragraflarında açıklanan nedenle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2015 tarihli ve 2013/437 Esas, 2015/247 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafiinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B. Sanık … Hakkında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükme Yönelik
Gerekçe bölümünde yer alan (C) paragrafında açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2015 tarihli ve 2013/437 Esas, 2015/247 Karar sayılı kararında sanıklar müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.