YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8912
KARAR NO : 2023/1544
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, CMUK’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Hatay Cumhuriyet Başsavcılığının, 07.04.2015 tarihli ve 2015/2236 Esas numaralı iddianamesi ile sanığın mağdura ait olup iş yerininin önünde duran motosikleti gündüz vakti çalmak suretiyle hırsızlık suçunu işlediğinden bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Hatay 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.11.2015 tarihli ve 2015/284 Esas, 2015/716 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan, TCK’nın 141/1 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Hatay 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.11.2015 tarihli ve 2015/284 Esas, 2015/716 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 14.02.2019 tarihli ve 2017/5733 Esas, 2019/1700 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün; eylemin TCK’nın 142/1-e. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiği ve tekerrür koşullarının bulunmadığı hususlarının gözetilmemesi ile suç tarihinin gerekçeli karar başlığında hatalı yazılması nedenlerine dayanılarak bozulmasına ve bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK’un 326/son maddesinin gözetilmesine karar verilmiştir.
4. Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, Hatay 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.03.2020 tarihli ve 2019/455 Esas, 2020/169 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, TCK’nın 142/1-e, 143 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedildikten sonra; CMK’nın 307/4. maddesi gereği sanığın neticeten 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK’nın 53. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık temyiz dilekçesinde; hakkında verilen hükmü temyiz ettiğini bildirmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. İlk derece mahkemesince; CD izleme tutanağı ve dosya kapsamı dikkate alınarak; sanığın gece vakti mağdura ait elektrikli bisikleti çaldığı kabulüyle sanık hakkında atılı suçtan mahkûmiyet kararı verildiği tespit edilmiştir.
2. Mağdur aşamalarda; olay günü saat 19.00 sıralarında iş yerine gelen şahsın iş yeri önünde duran motosikletin kilidini ve aynasını kırdıktan sonra çaldığı, 300,00 TL olan zararının sanık tarafından giderilmediğini beyan etmiştir.
3. Olay yeri inceleme raporu, 18.02.2015 tarihli olay ve CD izleme tutanağı ile mağdur ile aynı doğrultuda ifade veren tanıkların beyanları dosya içerisindedir.
4. Sanık aşamalarda; kısa süreliğine kullanmak maksadıyla suça konu elektrikli bisikleti aldığını savunmuştur.
IV. GEREKÇE
TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
1. Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 142/1-e, 143 ve 62. maddelerine göre belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasının, kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 2 yıl hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, sanığın 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Sanığın kazanılmış hakkı korunurken hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 1412 sayılı CMUK’un 326/son yerine CMK’nın 307/4. maddesi olarak yazılması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Hatay 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.03.2020 tarihli ve 2019/455 Esas, 2020/169 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden “sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/1-e, 143 ve 62. maddelerine göre belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasının, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek 2 yıl hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.