YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8680
KARAR NO : 2023/1538
KARAR TARİHİ : 28.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bolvadin Cumhuriyet Başsavcılığının 09.05.2016 tarihli iddianamesi ile sanığın katılana karşı hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 116/1, 151/1, 53/1-2, 58/6-7. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davası sonucunda Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 23.06.2016 tarihli ve 2016/306 Esas, 2016/548 Karar sayılı kararı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 62, 53, 58, 116/1, 62, 53, 58, 151/1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay, 5 ay ve 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz nedenleri kararın temyiz edilmesi talebinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılanın ikametine 30.01.2016 tarihinde pencere korkuluğu sökülerek girildiği ve cep telefonu, bilgisayar ve bir miktar paranın çalındığı, TİB’den gelen kayıtlara göre katılanın ikametinden çalınan cep telefonunun 09.02.2016 tarihinden itibaren sanık … adına kayıtlı olan ve temyiz dışı sanık … tarafından kullanılan numara ile kullanıldığı, sanıklar ile katılanın birleşik mahallelerde oturduklarının tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu kabul edilerek sanık …’in hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
2. Telekominikasyon İletişim Başkanlığı tarafından gönderilen iletişim kayıtları dosya içerisinde mevcuttur.
3. Sanık … aşamalarda atılı suçları işlemediğini savunmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Katılan …’in 29.01.2016 günü ayrıldığı ve 30.01.2016 günü geri döndüğü evinden hırsızlık yapılmış olduğunu gördüğü, katılanın ikametinden çalınan cep telefonunun imei numarasından yapılan sorgulamada sanık …’in üzerine kayıtlı bulunan ancak temyiz dışı sanık … tarafından kullanıldığı ifade edilen numaranın bu telefonda 09.02.2016 tarihinde saat 15.42 ile 16.33 arasında kullanıldığının tespit edildiği, sanıkların aşamalardaki istikrarlı savunmalarında atılı suçu işlemediklerini ifade ettikleri, sanık …’in mahkeme huzurundaki savunmasında tanımadığı bir kadının kendisinden telefonunu istediğini ve hattını alarak bir telefona takıp kullanıp geri verdiğini beyan ettiği, hırsızlığın gerçekleştiği tarih ile cep telefonunun sanığın numarası ile kullanıldığı tarih arasındaki süre ve telefonun kısıtlı bir saat aralığında kullanılmış olmasının yanı sıra sanıkların uyumlu ve istikrarlı ifadelerine göre katılanın telefonunda kullanıldığı tespit edilen numaranın her ne kadar sanık … adına kayıtlı ise de temyiz dışı sanık … tarafından kullanıldığı hususu ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında; sanık …’in atılı suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delilin mevcut olmadığı anlaşıldığından beraati gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması hukuka aykırı görülmüştür.
Kabule göre de;
2. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilâmın kararda gösterilmemesi ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek tek ilâm olan Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2013 tarihli ve 2012/308 Esas, 2013/29 Karar sayılı kararının 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesi uyarınca mahkûmiyet kararına ilişkin olduğu ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa’nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alındığında ve sanığın tekerrüre esas alınabilecek başka sabıkasının bulunmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilâm sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bolvadin Asliye Ceza Mahkemesinin 23.06.2016 tarihli ve 2016/306 Esas, 2016/548 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2023 tarihinde, oy birliğiyle karar verildi.