Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/8618 E. 2023/1480 K. 23.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8618
KARAR NO : 2023/1480
KARAR TARİHİ : 23.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Adana Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.12.2015 tarihli ve 2015/29339 Esas sayılı iddianamesiyle, şikâyetçinin gece vakti çalıştığı market önüne direksiyon kilidini kilitleyerek bıraktığı elektrikli bisikletinin şüpheli tarafından çalındığı iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143/1, 168/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli ve 2016/31 Esas, 2016/554 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143/1, 168/1, 58. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, kararı temyiz ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın, gece vakti şikâyetçinin çalıştığı marketin önüne direksiyon kilidini kilitleyerek bıraktığı elektrikli bisikleti çaldığı belirlenmiştir. Sanık suçlamayı inkâr etmiş mevcut zararı soruşturma aşamasında karşılamıştır.
2. Şikâyetçi beyanı, sanık savunması, dosyada bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
1.Şikâyetçinin çalıştığı market önüne direksiyon kilidini kilitleyerek bıraktığı elektrikli bisikletin çalınması şeklindeki eylemin TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilmeden TCK’nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurularak fazla ceza tayin edilmesi,
2.Suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile değişik TCK’nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/5 oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3.Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 Esas, 2021/473 Karar sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli ve 2016/31 Esas, 2016/554 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı Kanun’un 326/son maddesinin gözetilmesine, dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.