Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/8555 E. 2023/1251 K. 15.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8555
KARAR NO : 2023/1251
KARAR TARİHİ : 15.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Erdemli Cumhuriyet Başsavcılığınca hazırlanan 07.11.2015 tarihli, 2015/4428 soruşturma numaralı iddianame ile, katılanın ATM’den para çektiği sırada yanına yaklaşan sanığın yardım ediyormuş gibi yaparak katılana fark ettirmeden hesaptan 1.000,00 TL para çektiği tespit edilerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1 ve 53. maddelerinin uygulanması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.Erdemli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2016 tarihli ve 2015/774 Esas, 2016/455 Karar sayılı ilâmı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 62, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi, kararı temyiz etme isteğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Katılanın D400 Karayolu Vakıfbank ATM’sine para çekmeye gittiği ve bankamatiğe kartını takarak şifreyi girdiği, bu sırada yanına gelen sanığın yardımcı olmak bahanesiyle katılanın yanına yaklaşarak, bankamatiğin tuşlarına bastığı, katılana kartını verdiği, hesapta para yok dediği, ancak hesaptan 940,00 TL parayı fark ettirmeden alarak uzaklaştığı tespit edilmiştir.
2.CD inceleme tutanağına göre saat 12.11’de ATM’ye gelen katılanın işlem yaptığı sırada sanığın arkasına geçtiği, katılandan bir talep gelmeden katılana yaklaşarak işlem yapmaya başladığı, bir süre birlikte işlemler yaptıkları, 12.12’de katılanın yan taraftaki ATM’ye geçtiği, katılanın kamera önünden ayrılması ile birlikte sanığın ATM’ye iyice yaklaşarak para bölümünden çıkan kağıt banknotları cüzdanının altına yerleştirdiği, sanığın ATM’den 5 saniye kadar sonra hızla ayrıldığı tespit edilmiştir.
3.Sanık benzer suçlardan hırsızlık eylemleri sebebiyle yakalandığında görüntülerdeki şahsın kendisi olduğunu belirterek suçu ikrar etmiştir.
4.Bilirkişi raporunda, CD görüntüleri ile sanığın teşhise elverişli fotoğraflarının karşılaştırılması sonucu eylemi gerçekleştiren şahsın kuvvetle muhtemel sanık olduğu tespit edilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir. Ancak;
2.Resmi Gazete’de 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukukî durumunun değerlendirilmesi gerektiğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık tespit edilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Erdemli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2016 tarihli ve 2015/774 Esas, 2016/455 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.