YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8509
KARAR NO : 2023/641
KARAR TARİHİ : 16.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260/1.maddesi uyarınca temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 29.03.2016 tarihli ve 2016/15095 Esas , 2016/12969 İddianame numaralı iddianamesi ile, sanıkların, şikâyetçinin evine, açık camdan girerek, dizüstü bilgisayar, fotoğraf makinesi, mont, kol saati ve para çaldıkları iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 116/1.ve 58.maddeleri uyarınca hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından ayrı ayrı cezalandırılmaları talebi ile kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2016 tarihli ve 2016/276 Esas, 2016/264 Karar sayılı kararı ile, hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h,168/1.ve 53.maddeleri uyarınca 1 yıl 8 er ay hapis cezası ile; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun’un 116/1 ve ek savunma hakkı verilmek suretiyle 119/1-c. ve 53.maddeleri uyarınca 12’şer ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’ün temyiz isteği; hükmün temyizen incelenmesine ilişkindir.
Sanık … müdafiinin ise süre tutum dilekçesi sunmakla yetindiği, gerekçeli kararın tarafına usûlüne uygun şekilde tebliğine rağmen gerekçeli temyiz dilekçesi sunmadığı anlaşılmıştır.
III. OLAY VE OLGULAR
Şikâyetçinin 12.03.2016 tarihinde saat 10.30 sıralarında kapısını kilitleyerek ayrıldığı evine, aynı gün saat 21.30 sıralarında geldiğinde 2 adet dizüstü bilgisayar, 2 adet kol saati, 1 adet deri mont, fotoğraf makinesi ve 1.350,00 TL para çalındığını beyanla şikâyette bulunmuştur.
Soruşturma devam ederken, sanıkların 24.03.2016 tarihinde başka bir hırsızlık eyleminden yakalandıklarında daha önce gerçekleştirdikleri eylemleri de ikrar ederek yer gösterdikleri, şikâyetçinin evine de olay günü saat 17.00-18.00 sıralarında açık camdan girerek 350,00 TL para, dizüstü bilgisayar ve kol saati çaldıklarını, bu eşyaları 700,00 TL’ye farklı şahıslara satıp uyuşturucu aldıklarını beyanla, eylemi ikrar ettikleri anlaşılmış, şikayetçinin zararı soruşturma aşamasında karşılanmıştır.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık … müdafii ve sanık …’ün yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.05.2016 tarihli ve 2016/276 Esas, 2016/264 Karar sayılı kararında sanık ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık … müdafii ve sanık …’ün temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.