YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8454
KARAR NO : 2023/912
KARAR TARİHİ : 28.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığınca 27.04.2016 tarihli ve 2016/1984 soruşturma numaralı iddianamesiyle sanık hakkında katılanın kabanının içinde bulunan cüzdanı çalması nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-b,53 maddeleri uyarınca kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.06.2016 tarihli ve 2016/263 Esas, 2016/584 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-b, 58, 53 maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezanın birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 14.03.2021 tarihli, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün onanması görüşünü içerir tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. GEREKÇE
Katılanın soruşturma evresinde alınan beyanına göre 23.01.2016 tarihinde saat 20.15’ten sonra suçun işlendiğini beyan ettiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 18.27’de başladığı nazara alındığında eylemin gece vakti işlendiği anlaşıldığından; 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-b, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı ve 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi dikkate alınarak sanığın müdafii huzurunda savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün, esasa ilişkin yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
III. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen … Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.06.2016 tarihli ve 2016/263 Esas, 2016/584 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, temyiz edenin sıfatı yönünden sanığın, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkının, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca dikkate alınmasına, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.