YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8419
KARAR NO : 2023/1416
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A) Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/322 iddianame numaralı ve 14.03.2016 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı anlaşılmıştır.
B) Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.05.2016 tarihli 2016/253 Esas, 2016/540 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verildiği tespit edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, “sanığın, telefonu satın aldığını savunduğu … isimli kişinin huzurda dinlenilerek, sonucuna göre sanığın hukukî durumunun tayin edilmesi gerektiğine” yönelik olduğu anlaşılmıştır.
III. OLAY VE OLGULAR
Şikâyetçi …’in, suça konu apartmanın bodrum katına bıraktığı ve içerisinde cüzdanı, banka kartı, 40,00 TL’si, cep telefonu bulunan poşeti, bıraktığı yerde gündüz vakti bulamayınca şikâyetçi olduğu, suça konu cep telefonuna ait HTS kayıtlarının incelenmesi üzerine sanığa ulaşıldığı anlaşılmakla, sanığın aşamalardaki savunmaları, şikâyetçinin ifadeleri, tüm dosya içeriğinden, “suçun sanık tarafından işlediğine dair somut, net ve inandırıcı delil bulunmadığından, atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit görülmediğinden” sanığın hırsızlık suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verildiği tespit edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Şikâyetçi …’in, suça konu apartmanın bodrum katına bıraktığı ve içerisinde cüzdanı, banka kartı, 40,00 TL’si, cep telefonu bulunan poşeti, bıraktığı yerde gündüz vakti bulamayınca şikâyetçi olduğu, sanığa ise, “suça konu cep telefonuna, inceleme konusu olan olaydan yaklaşık bir buçuk saat sonra kendine ait hattı takması nedeniyle, şikâyetçinin cep telefonuna ait HTS kayıtlarının incelenmesi sonucunda ulaşıldığı”, sanığın savunmasında “söz konusu olan cep telefonunu 40,00 TL karşılığında …’den aldığını, bir süre kullandıktan sonra telefonu beğenmeyince …’e iade ettiğini” belirttiği; ancak sanığın savunmasında ifade ettiği … isimli şahıs hiç araştırılmadan hüküm kurulduğu anlaşılmakla, sanığın savunmasının doğru olup olmadığının tespiti bakımından … isimli şahıs araştırılıp, böyle bir şahsın varlığı halinde, adı geçen şahıs huzurda dinlenilerek sonucuna göre sanığının hukukî durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenle, Muş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.05.2016 tarihli 2016/253 Esas, 2016/540 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 321. maddesi gereği isteme aykırı olarak BOZULMASINA, dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.03.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.