YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8397
KARAR NO : 2023/1003
KARAR TARİHİ : 02.03.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1 maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, … Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 25.04.2016 tarihli ve 2016/2173 soruşturma numaralı iddianame ile; sanığın gece 22:00 sıralarında inşaat alanının 3. katından inşaat demiri çaldığı sırada mağdur tarafından yakaladığından bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e, 143, 35, 53/1. ve 63. maddeleri uyarınca hırsızlık suçuna teşebbüsten cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2016 tarihli ve 2016/242 Esas, 2016/100 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-e, 143, 35, 62, 53/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 9 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunlukları uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafinin temyiz nedenleri, sanığın hurdacılık yaptığı ve kastının hırsızlık olmadığı, mağdurun zararının kalmaması ve şikâyetçi de olmaması nedenleri birlikte değerlendirildiğinde mahkemece teşebbüs hükümlerine ilişkin ¼ oranında yapılan indirimin hakkaniyete aykırı olması nedeniyle anılan kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay gece saat 22.00 sıralarında mağdur inşaat alanının önünden geçtiği sırada çuvala doldurulmuş şekilde demirleri farkederek inşaatın 3. katına çıktığında, sanığı çuvala demir doldurduğu sırada görmesi üzerine şikâyetçi olduğu, sanığın savunmasında hurdacılık yaptığını ve demirleri inşaat alanından almanın suç oluşturduğunu bilmediğini belirttiği anlaşılmıştır.
IV.GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiş, 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2016 tarihli ve 2016/242 Esas, 2016/100 Karar sayılı kararında sanık müdafi tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.