YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8321
KARAR NO : 2023/879
KARAR TARİHİ : 28.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlâli, kasten yaralama
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının 26.01.2016 tarihli ve 2016/233 Esas, 2016/216 İddianame numaralı iddianamesi ile sanık hakkında mağdur …’a yönelik 02.12.2015 tarihli eylemi nedeniyle konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4. maddesi ve 03.12.2015 tarihli eylemi nedeniyle yine konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/1. maddesi gereği cezalandırılmasına; mağdur …’a yönelik 02.12.2015 tarihli eylemi nedeniyle kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86/2-3a ve hakaret suçundan 125/1-4. maddeleri, 03.12.2015 tarihli eylemi nedeniyle yine kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86/2-3a ve 35. maddeleri gereği cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarının uygulanmasına ve aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi istemiyle kamu davaları açılmıştır.
2…. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2016 tarihli ve 2016/78 Esas, 2016/205 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 02.12.2015 tarihli eylemleri nedeniyle mağdur …’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116/4 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mağdur …’a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-a ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına ve aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, temyiz kapsamı dışında kalan mağdur …’a yönelik 03.12.2015 tarihli konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle davanın 5237 sayılı Kanun’un 73/4. maddesi uyarınca düşürülmesine, mağdur …’a yönelik 02.12.2015 tarihli hakaret ve 03.12.2015 tarihli kasten yaralama suçlarından ise sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca berââtine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; yerel mahkemenin vermiş olduğu kararın kendisini mağdur ettiğine, kararı haksız bulduğuna ve bu haksızlığın giderilmesi için kararın bozulması gerektiğine, öncelikle beraatine, aksi halde lehine olan hükümlerin uygulanmasını talep ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile mağdur …’ın resmi nikahlı eş oldukları, olay tarihinde ayrı yaşadıkları, mağdur …’in, annesi olan mağdur …’ın evinde kaldığı, sanığın 02.12.2015 günü saat 23.30 sıralarında mağdur …’nin evinin önüne geldiği ve boşanma davaları devam eden eşi …’i dışarıya çağırdığı, konuşmak amacı ile sokağa çıkan … ile sanık arasında tartışma çıktığı ve sanığın mağdur …’e yumrukla vurmak suretiyle BTM ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebep olduğu, mağdur …’in kaçarak akrabalarının evine sığındığı, bu esnada sanığın da mağdur …’ye ait eve girerek eşine ait cüzdanı ve cüzdan içindeki parayı ve kimlikleri, kızına ait resim klasörünü ve mağdur …’ye ait aylık kartını yaktığı, olayın ertesi günü olan 03.12.2015 günü de saat 10.00 sıralarında sanığın yine mağdur …’ye ait ikametgahın önüne geldiği, mağdur …’in kapıyı açmaması nedeniyle evin dış kapısını kırdığı kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Dosya kapsamına, mahkemenin kabul ve uygulamasına göre, sanığın 02.12.2015 günü gerçekleştirdiği konut dokunulmazlığının ihlâli ve kasten yaralama suçlarından cezalandırılmasına karar verildiği halde, hükmün gerekçe kısmında suç tarihinin 03.12.2015 olarak yazılması, hüküm fıkralarında da beraat kararı verilen kasten yaralama suçunun tarihinin 02.12.2015, mahkûmiyet kararı verilen kasten yaralama suçunun tarihinin 03.12.2015 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2016 tarihli ve 2016/78 Esas, 2016/205 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.