Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/8298 E. 2023/888 K. 28.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8298
KARAR NO : 2023/888
KARAR TARİHİ : 28.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Konut dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme, cinsel taciz

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2014 tarihli ve 2014/2328 Esas, 2014/1145 İddianame numaralı iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 105/1, 151, 58, 53. maddeleri gereğince cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2016 tarihli ve 2014/335 Esas, 2016/105 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 116/1-4, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 105/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Kanun’un 151/1, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 22.03.2021 tarihli ve 2016/126329 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Tüm dosya kapsamına göre; sanık katılan ile aynı avluda farklı evlerde yaşadığı, olay gecesi saat 23.50 sıralarında sanığın katılanın kapısını çaldığı ”Bana bir kere verecek misin” diye bağırdığı, katılanın arka kapıdan çıkarak komşusunun evine sığınıp polisi aradığı, bu esnada sanığın camı kırıp eve girdiği, elinin kesilmesi sebebi ile evin içinin, duvarlarının kan olduğu, sanığın polis tarafından yakalandığı anlaşılmıştır.
2. 02.09.2014 tarihli Tutanak dosya içerisinde mevcuttur.
3. 30.09.2015 tarihli bilirkişi raporu dosya içerisinde mevcuttur.
4. Sanığın adli sicil kaydı ve nüfus kayıt örneği dava dosyasına eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan … Ağır Ceza Mahkemesinin 16.09.2008 kesinleşme tarihli, 2007/73 Esas, 2007/144 Karar sayılı ilâmında, sanık hakkında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilâmın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, … Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.02.2016 tarihli ve 2014/335 Esas, 2016/105 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz sebebi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine ”… Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/73 Esas, 2007/144 Karar sayılı ilâmındaki, 5237 sayılı Kanun’un 109/3-a. ve 109/5. gereğince verilen 5 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.