YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8280
KARAR NO : 2023/448
KARAR TARİHİ : 09.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli olarak iş yeri dokunulmazlığının ihlali
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 16.05.2014 tarihli ve 2014/426 Esas, 2014/175 İddianame numaralı iddianamesi ile, sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4. maddesi gereğince iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan cezalandırılması talebi ile kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2016 tarihli ve 2015/220 Esas, 2016/19 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında is yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4., 53. ve 58. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarının uygulanmasına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, katılanın işyerine zorla girmediğine ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Katılan sanık …’un, katılan sanık …’e ait marketten olay günü aldığı kavunları iade etmek için geldiği, tartışmaya başladıkları, katılan sanık …’un, katılan sanık …’e vurup kaçmaya başladığı, bunun üzerine katılan sanık …’in de eline bir sopa alarak katılan sanık …’ı bir süre kovaladığı, bu olaydan yaklaşık 5 dakika sonra saat 22.53 sıralarında katılan sanık …’in çekmecede bulunan kurusıkı silahı çıkarıp masaya koyduğu, saat 23.00 sıralarında da sanık …’un işyerine gelip katılan sanık … ile kavga ettiği, katılan …’in masanın üstünde duran kurusıkı silahı alıp, sanık …’u işyerinden dışarı çıkardığı, tartışmaya dışarıda devam ettikleri, sanık …’ın tekrar işyerine girmeye çalıştığı, işyeri dışında bulunan güvenlik kamerası görüntülerinden anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Katılanın işyerine, kardeşi olan temyiz dışı sanık … ile katılanın kavga ettiğini öğrenmesi üzerine gittiğini beyan etmesi, sanık … ve katılanın aynı doğrultudaki beyanları ile olay yerini gören güvenlik kamerası görüntülerinden, katılanın, sanığı zorla işyerinden çıkarmaya çalıştığının açıkça anlaşılması nedeniyle hukuka aykırılık bulunmamış, sanığın adlî sicil kaydına göre tekerrüre esas alınabilecek ilâmların en ağırı olan TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca verilen 2 yıl hapis cezasını içeren … Asliye Ceza Mahkemesinin 22.02.2007 tarihli, 2006/177 Esas ve 2007/88 Karar sayılı kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiş, ancak; Sanığın adlî sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan … Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2008 tarihli, 2007/168 Esas ve 2007/99 Karar sayılı ilâmında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilerek, ilâmın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2016 tarihli ve 2015/220 Esas, 2016/19 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine “… Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2008 tarihli ve 2007/168 Esas – 2007/99 Karar sayılı ilamı ile TCK’nın 86/1. maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 3 ay hapis cezasından dolayı sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibarelerinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.