YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8170
KARAR NO : 2023/1087
KARAR TARİHİ : 08.03.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
Sanık hakkında kurulan hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakalemesi Kanununun 260/1. maddesi uyarınca temyiz eden sanığın hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği sanığın temyizinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, tebliğname tebliğinin usulüne göre yapıldığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. .k Cumhuriyet Başsavcılığının 01.12.2015 tarihli ve Esas No : ., İddianame No : .sayılı iddianamesi ile, şikâyetçinin motosikletini .Restaurant isimli işyerine kilitlemeden bıraktığı, saat 22.30’da motosikletinin yanına geldiğinde yerinde olmadığını gördüğü, 17.11.2015 tarihli adli kolluk Olay, CD inceleme, muhafaza altına alma ve yakalama ve teslim tutanağına göre, suça konu motosikleti çalan kişinin sanık … olduğu iddiası ile, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1.e, 143/1, 63/1, 53/1 maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Sanık hakkında . 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2016 tarihli ve 2015/802 Esas, 2016/399 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-e, 143, 62, 53. maddeleri gereğince, 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık, 16.05.2016 Cezaevi Müdürlüğü havale tarihli temyiz dilekçesinde sadece hükmü temyiz ettiğini bildirmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Şikâyetçinin sokak üzerine boynundan kilitlemek suretiyle park ettiği motosikleti, 16.11 2015 tarihinde gece saat 22.30’da bulunduğu yerden kısa kontak yapılmak suretiyle çalınmıştır.
2. Olay yerini gören güvenlik kamerası kayıtlarına göre, eylemi gerçekleştiren şahsın daha önceden bir çok suç kaydı bulunan sanık olduğu tespit edilmiştir.
3.Sanık soruşturma aşamasında, kamera görüntülerindeki şahsın kendisi olduğunu ancak motosikleti çalan şahsın kendisi olmadığını söylemiş, kovuşturma aşamasında ise ilaç içtiği için kendinde olmadığını, belki kendi motosikleti diye şikâyetçinin motosikletini almış olabileceğini söylemiştir.
4. Suça konu motosiklet kolluk görevlilerinin çevrede yaptıkları araştırmada bulunarak şikâyetçiye teslim edilmiştir.
5. Tutanak mümzileri duruşmalarda dinlenmiş, sanığın o gün suçu kendilerine itiraf ettiğini söylemişlerdir.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, olay yeri CD inceleme, muhafaza altına alma, yakalama ve teslim tutanağı, sanığın tevilli ikrarı, tutanak mümzilerinin beyanları nazara alındığında sanığın eylemi sübuta ermekle, sanık hakkında mahkûmiyet kararı kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz istemi reddedilmiştir.
V.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, . 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.03.2016 tarihli ve 2015/802 Esas, 2016/399 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08 .03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.