YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8134
KARAR NO : 2023/902
KARAR TARİHİ : 28.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 20.05.2015 tarihli ve 2015/15271 Soruşturma, 2015/5484 Esas numaralı iddianamesi ile sanık hakkında 17.07.2014 suç tarihli karşılıksız yararlanma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 163/3, 50, 51, 52 ve 53. maddeleri; yine … Cumhuriyet Başsavcılığının 09.04.2015 tarihli ve 2015/11218 Soruşturma ve 2015/4107 Esas numaralı iddianamesi ile sanık hakkında 18.10.2014 suç tarihli karşılıksız yararlanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 163/3 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2016 tarihli ve 2015/1539 Esas, 2016/644 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, bu dosyada ve birleşen aynı mahkemenin 2015/1481 Esas sayılı dosyasında sanığın eylemlerinin karşılıksız yararlanma suçunu oluşturmadığından bahisle 5271 sayılı Kanun’un 223/2-a maddesi gereğince beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri; sanığın kuruma kayıtsız sayaç kullanmak suretiyle karşılıksız yararlanma suçunu işlediğine ve hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanıkla ilgili tutulan 17.07.2014 ve 18.10.2014 tarihli Kaçak Su Tespit Tutanağına göre sanığın “kuruma kayıtsız sayaçtan su kullandığını” ve kullandığı suyun kuruma kayıtsız ve mühürsüz sayaçtan geçirmek suretiyle yapıldığı belirlenmiştir.
2. 17.07.2014 tarihli Kaçak Su Tespit Tutanağına ilişkin düzenlenen 26.02.2016 tarihli Bilirkişi Raporunda; “suyun zati sayaçtan geçirilerek ve sayaca herhangi bir müdahale yapılmadan kullanıldığı” tespit edilmiştir.
3. 18.10.2014 tarihli Kaçak Su Tespit Tutanağına ilişkin düzenlenen 25.02.2016 tarihli Bilirkişi Raporunda; “suyun zati sayaçtan geçirilerek ve sayaca herhangi bir müdahale yapılmadan kullanıldığı” tespit edilmiştir.
4. Sanık savunmasında sayaca herhangi bir müdahalede bulunmadığını belirterek atılı suçlamayı inkâr etmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Katılan vekilinin mahkûmiyet kararı verilmesine ilişkin temyiz sebepleri yönünden;
Olay ve Olgular başlığında (2) ve (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Bilirkişi Raporları, bunlarla uyumlu inkâra yönelik sanık savunması karşısında, Mahkemenin kabulü ve uygulamasında bir isabetsizlik tespit edilmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Diğer temyiz sebepleri yönünden;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin de reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
Gerekçeli karar başlığında, 18.10.2014 tarihine ilişkin suç tarihinin gösterilmemesi, mahallinde eklenmesi mümkün bir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin 08.06.2016 tarihli ve 2015/1539 Esas, 2016/644 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.