Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/8084 E. 2023/1496 K. 27.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8084
KARAR NO : 2023/1496
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 04.09.2015 tarihli ve 2015/119950 Soruşturma numaralı iddianame ile; “sanığın gece vakti yaşı küçük … ile birlikte açık pencereden mağdura ait ikamete girerek cüzdan ve cüzdan içerisinde bulunan 550 TL parayı çaldığı” iddiasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 37/1 maddesi delaletiyle, aynı Kanun’un 142/2-h, 143, 116/1-4, 119/1-c ve 53. maddeleri gereğince hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından cezalandırılmalası talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli ve 2015/758 Esas, 2016/484 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 143/1, 168/2, 62. ve 53/1 maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis; aynı Kanun’un 116/1-4, 119/1-c, 62. ve 53/1 maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve her iki hüküm yönünden hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; “verilen kararın usule ve yasaya aykırı olması sebebiyle bozulması talebiyle” hükümleri temyiz ettiğine;
Sanığın temyiz isteği; “aldığı ceza nedeniyle dosyanın Yargıtay’a gönderilerek tekrar incelenmesini istediğine” ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın olay tarihinde gece vakti sayılan 04.04 sıralarında şikâyetçi …’e ait ikâmete yaşı küçük olan ve hakkında ayrıca yargılama yapılan suça sürüklenen çocuk … ile birlikte açık olan pencereden girerek içeriden şikâyetçiye ait cüzdan ve cüzdan içerisinde bulunan 550,00 TL parayı çaldığı, olay yerinde uzaklaşmaya çalışan suça sürüklenen çocuk …’un yakalandığı, sanığın hırsızlığa konu cüzdan ve para ile olay yerinden uzaklaştığı, suça sürüklenen çocuğun diğer kişinin sanık olduğunu belirtmesi üzerine sanığın yakalandığı, sanığın kovuşturma aşamasında mağdurun zararını giderdiği anlaşılmıştır.
2. Sanığın aşamalarda, kendisinin hırsızlık amacıyla ikamete girip hırsızlık yaptığını, suça sürüklenen çocuk …’un ise aşağıda gözetleyici olarak bulunduğunu beyanla ikrar içeren savunmada bulunmuştur.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli ve 2015/758 Esas, 2016/484 Karar sayılı kararında sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.03.2023 tarihinde karar verildi.