YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8033
KARAR NO : 2023/557
KARAR TARİHİ : 14.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

… Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2015 tarihli ve 2014/1183 Esas, 2015/1253 Karar sayılı kararının, katılan vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde;
Tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanık …’ya gerekçeli karar tebliğ edilirken, gerekçeli kararın içeriği okunup, anlatılmak suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunduğu, ancak cezaevi idaresince kararın bir suretini okumak/almak suretiyle tebliğ edilmesi işleminin, 5271 sayılı Kanun’un 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmayıp geçersiz olduğu, bunun yanında hükmün kanun yolu bildiriminde 5271 sayılı Kanun’un 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin sanığa bildirilmediği anlaşıldığından, gerekçeli kararın ve katılan kurum vekilinin temyiz dilekçesinin sanık …’ya usulüne uygun şekilde (Sanığın cezaevinde olması halinde, cezaevinde bizzat kendisine okunup anlatılmak suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceği de belirtilmek suretiyle tebliği, aksi halde sanığın son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile tebliğ – tebellüğ evrakının ve hükmü temyiz etmesi durumunda temyiz dilekçesinin dava dosyasına eklenmesi ve bu durumda ileri sürülen yeni temyiz istemleri hakkında ek Tebliğname düzenlenmesinden sonra dava dosyasının, geri gönderilmek kaydıyla, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.