Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/7941 E. 2023/374 K. 08.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7941
KARAR NO : 2023/374
KARAR TARİHİ : 08.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığınca hazırlanan 14.12.2015 tarihli iddianame ile olay tarihi olan 03.12.2015 günü saat 12.50 sıralarında … Avm CA isimli iş yerine giren sanığın, çantayı rafından alarak mağaza içinde bulunan deneme kabinine girmesi ve çantayı montunun altına alacak şekilde sırtına takıp üzerine de montunu giyerek mağazadan çıkıp gitmesi eylemi sebebiyle 5237 sayılı Kanun’un 142 nci maddesinin 2 nci fıkrasının (h) bendi ve 53 üncü maddelerinin uygulanması istemiyle dava açılmıştır.
2…. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli ve 2015/1036 Esas, 2016/644 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında müştekiye yönelik hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142 nci maddesinin ikinci fıkrasının h bendi, 168 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi kararı temyiz etme isteğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın 03.12.2015 günü saat 12:50 sıralarında … Avm CA isimli işyerine müşteri olarak girerek, işyerinde dolaştıktan sonra çantaların olduğu reyonda bulunan ve hoşuna giden bir adet çantayı rafından alıp mağaza içinde bulunan deneme kabinine girdiği, çantayı montunun altında olacak şekilde sırtına taktığı üzerine de montunu giyip mağazadan çıktığı tespit edilmiştir.
2.İş yeri kamera görüntüleri incelediğinde; 12.59’da sanığın sırt çantası ile soyunma kabinine girip daha sonra sırtı kabarık bir şekilde mağazadan çıktığı tespit edilmiştir.
3.Sanığın aşamalardaki savunmasında suçlamayı kabul edip, yargılama sırasında babası vasıtasıyla çanta bedeli olan 35,90 TL parayı müştekinin yetkilisi olduğu mağazaya ödeyerek makbuzunu dosyaya sunmak suretiyle etkin pişmanlık gösterdiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanunî sonucu olarak uygulanmasına karar verilen hak yoksunlukları yönünden Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptal edilmiş olması ve hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10 uncu maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının birinci cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere eklenen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin, infaz aşamasında dikkate alınabileceği anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir. Ancak; sanığın müştekiye yönelik gerçekleştirmiş olduğu hırsızlık eyleminde çalınan çantanın değerinin 35,90 TL olduğunun tespiti karşısında sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 145 inci maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünün 2. paragrafında açıklanan nedenle, … Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.07.2016 tarihli ve 2015/1036 Esas, 2016/644 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.02.2023 tarihinde karar verildi.