YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7752
KARAR NO : 2023/492
KARAR TARİHİ : 13.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının, 05.01.2016 tarihli ve 2016/125 Esas, 2015/26191 Soruşturma, 2016/79 İddianame numaralı iddianamesiyle sanık … hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
2…. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli ve 2016/6 Esas, 2016/476 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142 nci maddesinin ikinci fıkrasının (h) bendi uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince hak yoksunluklarının uygulanmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; verilen kararı temyiz ettiğine, suçu işlediğinden dolayı pişman olduğuna, cezasının hafifletilmesi için bir şans istediğine, İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Dosya kapsamına göre; şikâyetçi …’nin suç tarihi olan 21.08.2015 tarihinde, soruşturma aşamasında tanık olarak beyanı alınan …’ın işlettiği kıraathaneye gittiği ve kıraathanenin çay ocağı kısmında bulunan prize suça konu cep telefonunu şarj olması için taktığı, sanığın gündüz vakti bu cep telefonunu çaldığı, bu şekilde üzerine atılı hırsızlık suçunu işlediği anlaşılmıştır.
2.Sanık aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmiştir.
3.Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h ve 58. maddelerinin uygulanması ihtimaline göre sanığa ek savunma hakkı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan … Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2010 tarihli ve 2006/90 E., 2010/81 K. sayılı ilamında da 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği gözetilmeden mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; bu husus dışında yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli ve 2016/6 Esas, 2016/476 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

13.02.2023 tarihinde karar verildi.