YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/760
KARAR NO : 2021/8108
KARAR TARİHİ : 13.04.2021

Hırsızlık suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 168/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2012 tarihli ve 2012/259 Esas, 2012/573 sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/2976 Esas, 2014/26886 Karar sayılı ilamı ile düzeltilip onanmak suretiyle kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253 ve 254. maddelerinde yapılan değişiklik doğrultusunda uzlaşma hükümlerinin uygulanması talebinin kabulüne ilişkin Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2012/259 Esas, 2012/573 sayılı ek kararını takiben, taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle mahkûmiyet hükmünün ortadan kaldırılarak kamu davasının düşürülmesine dair Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2017 tarihli ve 2012/259 Esas, 2012/573 sayılı ek kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 07/12/2020 gün ve 17261-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/01/2021 gün ve 2020/113788 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Hırsızlık suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 168/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2012 tarihli ve 2012/259 Esas, 2012/573 sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/2976 Esas, 2014/26886 Karar sayılı ilamı ile düzeltilip onanmak suretiyle kesinleşerek infazına geçilmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253 ve 254. maddelerinde yapılan değişiklik doğrultusunda uzlaşma hükümlerinin uygulanması talebinin kabulüne ilişkin Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2012/259 Esas, 2012/573 sayılı ek kararını takiben, taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle mahkûmiyet hükmünün ortadan kaldırılarak kamu davasının düşürülmesine dair Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2017 tarihli ve 2012/259 Esas, 2012/573 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12/09/2006 tarihli ve 2006/359 Esas, 2006/7944 Karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, infaz aşamasında verilen
uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağı nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2012 tarihli kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 25/09/2014 tarihli ve 2014/2976 Esas, 2014/26886 Karar sayılı ilâmında “…Sanığın, katılanın kamyonunun deposundan mazot çaldığının anlaşılması karşısında; hakkında TCK’nın 142/1-e maddesi yerine aynı Yasanın 141/1 maddesiyle uygulama yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamıştır…” şeklinde belirtilerek kararın onanmasına karar verildiğinin anlaşıldığı,
Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 12/12/2018 tarihli ve 2018/7740 Esas, 2018/16042 Karar sayılı ilâmında da kabul edildiği üzere, sanığın mağdura ait kamyonun deposundan mazot çalması biçimindeki eylemi sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken anılan Kanun’un 141/1. maddesi gereğince cezalandırıldığı somut olayda, yerel mahkemenin yanılgılı uygulaması nedeniyle ortaya çıkarmış olduğu sonuç esas alınmak suretiyle, sanığın asıl olan nitelikli hırsızlık eylemi sebebiyle uzlaştırma hükümleri uygulanamayacağı halde, cezanın infazının durdurulmasını müteakip uzlaştırma işlemleri yapılarak, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasına yol açacak şekilde taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle mahkûmiyet hükmünün ortadan kaldırılması ile kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen 14/06/2012 tarihli ve 2012/259 Esas- 2012/573 Karar sayılı mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak verilen kararın Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesince, 25.09.2014 tarihli ve 2014/2976 Esas – 2014/26886 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onandığı ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 245 sayılı kararıyla 13. Ceza Dairesinin kapatılarak dosyalarının Yüksek 6. Ceza Dairesine devredilmesi nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluna gelen mahkûmiyet hükmünü inceleme görevi 6. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yüksek 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.