YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7336
KARAR NO : 2021/16449
KARAR TARİHİ : 12.10.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK hükümlerine göre uyarlama yargılaması yapılmadığı belirlenmiş olup, itiraz incelemesi sonuçlandıktan sonra ayrıca uyarlama yargılaması yapılması mümkün görülmüş; mahkemece, hükümlü hakkında hırsızlık suçundan 25.12.2003 tarihli 2003/522 E., 2003/997 K. sayılı karar ile 647 sayılı Kanun’un 4. maddesi uyarınca 577.850.000 TL (eski para) adli para cezası verildiği ve bu cezanın aynı Kanun’un 6. maddesi uyarınca ertelendiği, bahse konu kararın 25/02/2004 tarihinde kesinleştiği ve 14/07/2016 tarihli kararda ise paraya çevirme ve erteleme kararının hükümlü lehine kazanılmış hak oluşturduğunun gözetilmediği anlaşılmış ise de, bu durumun itiraz merciince gözetilebileceği belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkemece, hükümlü hakkında hırsızlık suçundan 25.12.2003 tarihli karar ile 577.850.000 TL (eski para) adli para cezası verildiği ve bu cezanın ertelendiği, bahse konu kararın 25/02/2004 tarihinde kesinleştikten sonra Fethiye Cumhuriyet Başsavcılığı İlamat ve İnfaz bürosunun talebi ile hükümden sonra 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ve 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile değişik CMK’nın 231. maddesi gereğince uyarlama yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesinin talep edildiği, mahkemece, 14/07/2010 tarihli ek kararda, sadece CMK’nın 231. maddesi kapsamında uyarlama yargılaması yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesinin ardından denetim süresinde hükümlünün kasıtlı suç işlediği ihbarı üzerine ise mahkemenin 14/07/2016 tarihli kararı ile hükmün açıklanmasına karar verilmekle yetinilip ayrıca 5237 sayılı TCK’ya göre herhangi bir uyarlama yargılamasının yapılmadığı anlaşılmış olup, ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/05/2011 tarih, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 01/06/2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Kanun’un 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu ve bu tür kararların temyizinin mümkün olmadığı dikkate alınarak, CMK’nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, o yer Cumhuriyet savcısının dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE, 12.10.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.