YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7275
KARAR NO : 2022/20959
KARAR TARİHİ : 13.12.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinde uzlaştırma hükümleri düzenlenmiş olup, kiralayan olan sanığın, kiracısı olan katılan …’nın ikametine katılanın rızası hilafına gündüz vakti girmesi şeklindeki eylemine uyan, 5237 sayılı TCK’nın 116/1. maddesinde düzenlenen suçun, hırsızlık suçundan sanık hakkında beraat kararı verilmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında kaldığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden (hırsızlık suçundan sanık hakkında beraat kararı verilmiş olması nedeniyle); Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
3) Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydında sabıkasının bulunmadığı, yine konut dokunulmazlığının ihlali suçunun zarar doğurmaya elverişli olmayan ve zarar koşulunun aranmadığı suçlardan olduğu, bu nedenlerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının a ve c bentlerinde gösterilen nesnel (objektif) koşulların gerçekleştiği ve sanık hakkında suç işledikten sonra gösterdiği pişmanlık nedeniyle tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluşması nedeniyle hakkında verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği ve aynı zamanda yargılama sürecindeki mahkemeye karşı saygılı tavrı lehine takdiri indirim kabul edilerek kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 62 maddesinden uygulama yapıldığı halde, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” öznel (sübjektif) koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken “katılanın zararı giderilmediğinden” biçimindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.