YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/706
KARAR NO : 2021/11857
KARAR TARİHİ : 09.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebliğnamede temyiz eden olarak sanık … belirtilmişse de, sanık …’nin 18/06/2015 tarihli dilekçesinin temyiz talepli olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik itiraz merciine hitaben itiraz talepli olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Sanık … hakkında kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına ilişkin katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde,
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizinin mümkün olmadığı, dosya üzerinden ve UYAP’tan yapılan incelemede, sanık hakkında sadece kasten yaralama suçuna ilişkin olarak itiraz mercii olan Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/07/2015 tarihli, 2015/405 D. İş sayılı kararıyla itirazın incelenerek reddine karar verildiği anlaşıldığından, katılanlar vekilinin itirazının itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
II- Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan; sanık … hakkında mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere ilişkin katılanlar vekili, sanık … ve müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından katılanlar vekili, sanık … ve müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
III- Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü; sanık … hakkında mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri; sanık … hakkında mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarına ilişkin katılanlar vekili, sanıklar … ve müdafiilerinin temyiz istemleri hakkında yapılan incelemede;
1- Sanık …’ye atılı basit yaralama suçu ile sanıklar … ve …’ye atılı mala zarar verme, basit yaralama, hakaret ve basit tehdit suçlarının soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayet bağlı bulunduğu ve katılanların 02/01/2019 tarihli müşterek imzalı dilekçeleri ile hükümden sonra şikayetlerinden vazgeçtikleri anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nın 73. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu ile uzlaşma kapsamında olan basit tehdit ve hakaret suçlarının birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağından soruşturma aşamasında katılan …’a yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve aynı fıkranın ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı nazara alınarak, sanık … hakkında mala zarar verme, basit tehdit ve hakaret suçlarından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekilinin, sanıklar … ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 09/06/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.