YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5962
KARAR NO : 2021/16437
KARAR TARİHİ : 11.10.2021
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mahkemenin 10.10.2013 tarihli ve 2013/153 E., 2013/473 K. sayılı kararı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 14.11.2013 tarihinden itibaren 3 yıllık denetim süresi içerisinde 22.05.2015 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK’nın 165/1. maddesinde yazılı “Suç Eşyasının Satın Alınması veya Kabul Edilmesi” suçu nedeniyle bildirim yapılan, Bursa 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2016 tarihli ve 2015/510 E., 2016/27 K. sayılı kararının hükmün açıklanmasına esas alınamayacağı ve suça sürüklenen çocuğun adli sicil kaydında başkaca hükmün açıklanmasına esas sabıkasının bulunmadığı gözetilmeden mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmesi hususunda mahallince kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği mümkün görülmüştür.
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Suça sürüklenen çocuk hakkında mahkemenin 10.10.2013 tarihli ve 2013/153 E., 2013/473 K. sayılı kararı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 14.11.2013 tarihinden itibaren 3 yıllık denetim süresi içerisinde 22.05.2015 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK’nın 165/1. maddesinde yazılı “Suç Eşyasının Satın Alınması veya Kabul Edilmesi” suçu nedeniyle bildirim yapılan Bursa 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2016 tarihli ve 2015/510 E., 2016/27 K. sayılı, 29.02.2016 kesinleşme tarihli mahkumiyetine konu suçun, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaşma kapsamına alındığı, UYAP kayıtlarının incelenmesinde anılan dosyada uzlaşmanın sağlanması sebebiyle 21/02/2020 tarihli ek karar ile davanın düşürülmesine karar verildiği, Bursa 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.01.2016 tarihli ve 2015/510 E., 2016/27 K. sayılı kararının hükmün açıklanmasına esas alınamayacağı ve suça sürüklenen çocuğun adli sicil kaydında başkaca hükmün açıklanmasına esas sabıkasının bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11.10.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.