Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/5259 E. 2022/17964 K. 01.11.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5259
KARAR NO : 2022/17964
KARAR TARİHİ : 01.11.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret ve tehdit
HÜKÜM : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 06/03/2021 tarih, 2016/175359 sayılı tebliğnamesi ile sanıklar … ve … hakkında hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile sanıklar … ve … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz istemleri ile ilgili görüş bildirildiği, ancak; katılanlar … ve … vekillerinin temyiz dilekçelerinin içeriğine göre; sanık … hakkında tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının da temyiz edildiği anlaşılmakla; sanık … hakkında katılan …’a yönelik tehdit ile katılanlar … ve …’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz istemleri ile ilgili ek tebliğname düzenlenmesi,
2- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu’nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanık … ‘in yokluğunda verilen karar ile hakkında verilen temyiz dilekçelerinin bilinen son adresi ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılıp Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edildiği, sanık …’ın yokluğunda verilen karar ile hakkında verilen temyiz dilekçelerinin son bildirdiği adresinden farklı olan MERNİS adresine tebliğ edildiği, bu şekilde yapılan tebliğ işlemlerinin usule aykırı olduğunun anlaşılması karşısında; yokluklarında verilen karar ile katılanlar vekillerinin temyiz dilekçelerinin sanıklar … ile …’a usulüne uygun olarak (öncelikle bilinen en son adreslerine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adreslerine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçeleri de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 01/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.