YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4064
KARAR NO : 2021/16112
KARAR TARİHİ : 06.10.2021
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : …SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun suçu, beraat eden suça sürüklenen çocuklar ile birlikte gerçekleştirdiğini söylediği, … ve güvenlik kamerası kayıtlarına göre suçta kullanılan otomobil içerisinde suç saatlerinde 3 kişinin bulunduğunun tespit edildiği ve 110 Kg. ağırlığındaki suça konu çelik kasanın tek kişi tarafından müştekinin iş yerinden çıkartılarak otomobile yüklenerek götürülmesinin hayatın olağan akışına aykırı olacağının anlaşılması karşısında, iş yeri dokunulmazlığı ihlal suçlarında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 E., 2012/1842 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen “suçların gece vakti ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi”nin, suçların daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli halleri olması nedeniyle aynı Kanun’un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK’nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre zamanaşımı süresinin dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1 ve 31/3. maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 12 aylık zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 12/11/2011 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu’nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından yazılı şekilde hükümler kurulması,
b-Dosya kapsamından iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiğinin anlaşılması karşısında, kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
c-Adli sicil kaydında yer alan mahkumiyet kararlarının kesinleşme tarihlerinin, suç tarihinden sonrasına ait olduğu nazara alındığında, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan ve fiili işlediği tarihte 18 yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi gereğince, aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 06/10/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.