Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/256 E. 2021/6001 K. 22.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/256
KARAR NO : 2021/6001
KARAR TARİHİ : 22.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli konut dokunulmazlığını bozma, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında şikayetçilere yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere ve mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık şikayetçilere yönelik kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkemece bozma öncesinde verilen 18.07.2013 tarihli hükmün açıklandığı ilk kararda cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığından dolayı sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine ilişkin mahkemece verilen 04/10/2013 tarihli ek karar temyiz edilmeksizin kesinleşmesine rağmen, mahkemece bozma sonrasında sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından yeniden mahkumiyet hükümleri kurulduğunun anlaşılması karşısında; kurulan mahkumiyet hükümlerinin hukuken yok hükmünde olduğundan,sanık müdafiinin konusu olmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında şikayetçilere yönelik nitelikli konut dokunulmazlığını bozma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 106/1-1. maddesinde yazılı tehdit suçu CMK’nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaştırma kapsamına alınmış ise de; 5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesinin 2. cümlesinin 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile aynı mağdura karşı işlenen suçlarla sınırlandırılması karşısında, sanığın uzlaşma kapsamında olmayan gece vakti birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçu ile uzlaşma kapsamındaki tehdit suçunu aynı mağdurlara karşı işlediği ve bu nedenle uzlaşma hükümlerinin uygulanmayacağı belirlenerek yapılan incelemede;

a-Sanık hakkında şikayetçilere yönelik nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçundan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının hükmün gerekçe kısmında uygulandığı belirtilmiş ancak hüküm fıkrasında gösterilmemiş ise de; sanık hakkında nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
b- Sanık hakkında şikayetçilere yönelik tehdit suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında bozma kararından önce kurulan hükmün açıklandığı 18/07/2013 tarihli ilk hükümde sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı TCK’nın 106/1-ilk cümle, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca hükmolunan 3.740,00 TL adli para cezasının 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden 6 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan ”sanık hakkında tehdit suçundan hüküm fıkrasına “ 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına” ibaresinden sonra gelmek üzere hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezalarına çevrilmesine ibaresinin eklenmesine ve “1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gereğince sanık hakkında hükmolunan 6 ay 7 gün hapis cezasının 3.740,00 TL adli para cezası olarak infazına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.