YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1899
KARAR NO : 2021/10406
KARAR TARİHİ : 25.05.2021
Hırsızlık suçundan sanık …’in, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/2, 492/1, 522, 81/3 ve 72. maddeleri uyarınca 12 ay 2 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2002 tarihli ve 2001/509 esas, 2002/379 sayılı kararının temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09/10/2003 tarihli ve 2002/16088 esas, 2003/6667 karar sayılı ilâmı ile bozulmasına karar verilmesini müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/2, 492/1, 522, 523/1, 81/3 ve 72. maddeleri uyarınca 9 ay 13 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2005 tarihli ve 2003/1196 esas, 2005/1011 kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 07/12/2020 gün ve 16716-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/01/2021 gün ve 2021/2639 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Hırsızlık suçundan sanık …’in, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/2, 492/1, 522, 81/3 ve 72. maddeleri uyarınca 12 ay 2 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2002 tarihli ve 2001/509 esas, 2002/379 sayılı kararının temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09/10/2003 tarihli ve 2002/16088 esas, 2003/6647 karar sayılı ilâmı ile bozulmasına karar verilmesini müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/2, 492/1, 522, 523/1, 81/3 ve 72. maddeleri uyarınca 9 ay 13 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2005 tarihli ve 2003/1196 esas, 2005/1011 karar sayılı dosya incelendi.
Benzer bir olay nedeniyle, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 19/12/2019 tarihli ve 2019/13430 esas, 2019/15428 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15/11/2018 tarih ve 2018/17-339 esas, 2018/536 sayılı kararı gözetilerek yapılan incelemede, kısa karar tarihinde, başka suçtan Aydın E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olan ve kendiliğinden duruşmaya gelme olanağı bulunmayan, sorgusu sırasında duruşmalarda bulunmaktan bağışık tutulma hakkı hatırlatılmayan ve bu yönde talebi de bulunmayan hükümlünün, kısa kararın okunduğu 21/12/2005 tarihli oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 196. maddesine aykırı davranılmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, sanık …’in yokluğunda verilen Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2005 tarihli kararının sanığın duruşmada bildirdiği adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın bila tebliğ iade edilmesi üzerine, bu kez daha önce usulüne uygun tebligat işlemi icra olunmayan aynı adrese, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesine aykırı şekilde tebliğ edildiği anlaşılmakla, tebligatın usulsüz olduğu ve gerekçeli karar tebliği işlemi geçersiz olduğundan hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2005 tarihli kararının sanık …’e tebliğ edilip, usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (AYDIN) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 21.12.2005 tarihli ve 2003/1196 Esas, 2005/1011 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 25/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.