YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1710
KARAR NO : 2022/15108
KARAR TARİHİ : 20.09.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının hırsızlık suçu yönünden uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müşteki beyanı ve CD izleme tutanağına göre suçun saat 18:41-18:54 saatleri arasında işlendiğinin anlaşılması ve UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında saat 19:32’de başladığının anlaşılması karşısında, eylemlerin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden yerinde olmayan gerekçe ile sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK’nın 143/1. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Müştekinin zararının 12/11/2015 tarihli duruşma esnasında mahkeme huzurunda giderildiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında mala zarar verme suçu bakımından etkin pişmanlık koşulları oluştuğu halde, sanıkların cezasından TCK’nın 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılmaması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Sanıkların adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkalarının olmadığı, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun niteliği gereği giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zararın bulunmadığı, mala zarar verme suçu yönünden de zararın giderildiği, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6 fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken “…yasal imkân bulunmadığından CMK’nın 231/7 maddesi gereği CMK 231/5 md’nin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki yasal ve dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4-Sanıkların mala zarar verme suçundan eylemlerine uyan TCK’nın 151/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörülmesi ve sanıklar hakkında hapis cezasının uygulanması halinde, 5237 sayılı TCK’nın 50/2. maddesi uyarınca hapis cezasının artık adli para cezasına çevrilemeyeceği ancak adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ile müdafii, sanık … müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 20.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
..