Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/14360 E. 2021/18861 K. 09.11.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14360
KARAR NO : 2021/18861
KARAR TARİHİ : 09.11.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, uyarlama yapılması talebinin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27.12.2005 tarih ve 2005/162-173 sayılı kararında belirtildiği gibi, 5252 sayılı Yasa’nın 9. maddesinin 1. fıkrasına göre, 765 sayılı Yasa döneminde işlenen suçtan sonra 5237 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesi nedeniyle, sonraki lehe yasa nedeniyle yapılan uyarlama yargılamasında verilen kararlar hüküm niteliğinde olduklarından bu hükümlerin 1412 sayılı CMUK’nın 305. maddesinde belirtilen istisnalar dışında temyiz yasa yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Hükümlünün, müştekiler … ve …’ya ait evlerin kapısını demirle kırarak hırsızlık yapma şeklindeki eylemlerinin 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde yazılı suçu, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanun’un 116/1 ve 151/1. maddelerine konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu; sanığın bu eylemlerde suç saatine ilişkin her hangi bir beyanının olmadığı ve dosya içeriğinden de anlaşılmaması karşısında; eylemlerin gerçekleşme zamanının kesin olarak tespit edilememesi ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi birlikte değerlendirildiğinde eylemin gece işlendiğine dair delillerin de neler olduğu kararda gösterilmeden, eylemlerin gece vakti işlendiği kabul edilerek lehe yasa belirlenmesinde değişiklik sonrası TCK’nın 142/1-b, 143, 116/1-4 maddelerinin karşılaştırılarak değerlendirmeye alınması suretiyle, lehe kanun belirlenmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması ve suç tarihi itibariyle konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarının da uzlaşma kapsamında olduğu da gözetilerek 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılıp; sonucuna göre de 765 sayılı TCK’nın ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenerek, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile denetime olanak vermeyecek şekilde hüküm kurulması;
2-Hükümlünün sabit olan süknaya mahsus binayı kasten yakmak suçu için, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 370. maddesinin karşılığı olan 5237 sayılı TCK’nın 6545 sayılı yasanın 65. maddesiyle değişik mevcut 151/1, 152/2-a maddelerini oluşturduğu gözetilmeksizin, lehe yasa belirlenmesinde değişiklik sonrası TCK’nın 152/1-b, 152/2-a maddelerinin karşılaştırılarak değerlendirmeye alınması suretiyle, lehe kanun belirlenmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 09.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.