YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1417
KARAR NO : 2021/10069
KARAR TARİHİ : 24.05.2021
Mala zarar verme suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2013 tarihli ve 2011/283 esas, 2013/727 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 05/10/2020 gün ve 94660652-105-25-10169-2020 Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/10/2020 gün ve 2020/88584 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre; sanık ile müşteki Ferit İncesu arasında önceye dayalı husumet bulunduğu, olay günü sanığın araçla müştekinin dükkanının önüne gelerek araç içinden çıkardığı ele geçirilemeyen av tüfeği ile dükkanın camına ateş ettiği olay nedeniyle yapılan yargılama sonucunda silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiş ise de, sanığın silahla tehdit suçuna yönelik temyiz talebinde bulunulması üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18/04/2019 tarihli ve 2015/790 esas, 2019/7354 sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmesini müteakip, yapılan yargılama sonucunda sanığın beraatine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, bahse konu suçla işlenen mala zarar verme suçundan da sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İnceleme konusunu oluşturan davada, her ne kadar sanık … hakkında, … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2013 tarihli ve 2011/283 Esas – 2013/727 Karar sayılı ilamı ile tehdit ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararları verildiği, bu hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18/04/2019 tarihli ve 2015/790 Esas, 2019/7354 Karar sayılı kararı ile anılan mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin -anılan hüküm kesin nitelikte olduğundan- reddine; tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün ise eksik inceleme ile sanığın mahkumiyetine karar verildiğinden bahisle bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2020 tarihli ve 2019/347 Esas – 2020/122 Karar sayılı ilamı ile sanığın atılı tehdit suçunu işlediği sabit olmadığından beraatine karar verildiği anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi sebebi olabileceği, kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından ve delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı da bulunmadığından, (…) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 24/10/2013 tarihli ve 2011/283 Esas – 2013/727 Karar sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 24/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.