YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13792
KARAR NO : 2021/13249
KARAR TARİHİ : 29.06.2021

Sanık … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından dolayı verilen Kayseri 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2015 tarih ve 2015/588 E. – 2015/706 K. sayılı mahkumiyet kararlarının sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 22. Ceza Dairesinde yapılan temyiz incelemesi sonunda; 04/02/2016 tarih, 2015/21696 E- 2016/1243 K. sayılı ilamı ile temyiz isteminin süresinden sonra yapıldığından bahisle temyiz isteminin reddine karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 04/02/2016 tarih, 2015/21696 E- 2016/1243 K. sayılı temyiz isteminin reddine dair kararın KALDIRILMASI ile sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından dolayı verilen Kayseri 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2015 tarih ve 2015/588 E. – 2015/706 K. sayılı mahkumiyet kararının BOZULMASINA yönelik 02/06/2021 gün, KD – 2021/57450 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca; CMK’nın 263. maddesi uyarınca hükümlü olması nedeniyle ceza infaz kurumunda bulunan, son duruşmada SEGBİS ile hazır edilen ve yüzüne karşı verilen hükmün yasa yolu bildiriminde sanığın bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile de kararı temyiz edebileceğinin belirtilmesi gerekmekte olup, ilk derece mahkemesinin yasa yolu başvuru bildiriminde sanığa bu şekilde temyiz başvuru yolunun belirtilmediğini, bu itibarla sanığın temyiz isteminin süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiğinden; ayrıca sanığın atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını gece vakti gerçekleştirdiğine dair kesin delil bulunmadığı halde, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği eyleminin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken TCK’nın 143. ve 116/4 maddesince artırım yapılıp yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında fazla ceza tayin edildiğinden bahisle, sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verilmesi yönündeki İTİRAZININ KABULÜNE ve Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 04/02/2016 tarih, 2015/21696 E- 2016/1243 K. sayılı temyiz isteminin reddine dair kararın KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığa hükmün 17/09/2015 tarihinde Kayseri Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda SEGBİS yoluyla tefhim edildiği, ancak sanığın kararı süresi içerisinde temyiz etmediği anlaşılmakta ise de; hükmün tefhim edildiği tarihte cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK’nın 263’ncü maddesine göre yasa yolu başvurunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi karşısında, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanında, 24/07/2015 günü saat 20.00 sıralarında ikametinden ayrıldığını, saat 22.00 sıralarında ikametine döndüğünde hırsızlık suçunun işlendiğini fark ettiğini beyan ettiği, sanığın soruşturma aşamasındaki beyanında suça konu ikamete saat 20.00 sıralarında hırsızlık amaçlı girdiğini beyan etmesi, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 21.00’da başladığının anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesiyle artırılması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun’un 116/1. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma kararının niteliğine göre sanığın tutuklu kaldığı süre ve infaz hükümleri de dikkate alınarak TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde salıverilmesi için ilgili yer Cumhuriyet başsavcılığına yazı yazılmasına, bilgi edinilmesi amacıyla tahliye kararının bir örneğinin de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 29/06/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.