Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/11777 E. 2021/14517 K. 20.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/11777
KARAR NO : 2021/14517
KARAR TARİHİ : 20.09.2021

Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 165, 62 ve 52. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair … 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2015 tarihli ve 2014/263 esas, 2015/33 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 02/03/2021 gün ve 6336/2015 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31/03/2021 gün ve 2021/34503 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 esas, 2007/152 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, kanun koyucunun ayrıca adlî para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adlî para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, alt sınırdan uzaklaşmanın gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği hâlde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 165/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken, hapis cezasının alt sınırı olan 6 ay hapis cezası seçilerek, bu oran üzerinden anılan Kanun’un 62. maddesi gereği 1/6 indirim uygulanarak 5 ay hapis cezasına hükmedildiği hâlde, adlî para cezasının belirlenmesi sırasında alt sınır olan 5 gün yerine, 180 gün adlî para cezası seçilerek 1/6 indirim uygulanmak suretiyle gerekçe gösterilmeksizin 150 gün adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık … ile birlikte aynı dosyada hırsızlık suçunun failleri olarak yargılanan sanıklar… ve … hakkında … 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2015 tarihli ve 2014/263 Esas – 2015/33 Karar sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 01/04/2019 tarihli ve 2018/11675 Esas – 2019/5284 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu sanıklar… ve … hakkında … 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2019 tarihli ve 2019/355 Esas – 2019/683 Karar sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 10/06/2020 tarihli ve 2020/668 Esas – 2020/5318 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin onanmasına karar verildiği; diğer sanıklar… ve …’den suç eşyasını satın aldığı iddiasıyla yargılanıp mahkum olan sanık … hakkında kurulan hükme yönelik kanun yararına bozma talebinin de Yüksek 13. Ceza Dairesince incelenmesinin uygun olacağı, ancak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 03.11.2020 tarihli kararı ile 13. Ceza Dairesi’nin 01.12.2020 tarihinde kapatılmasına ve bakmakta olduğu tüm işlerin 6. Ceza Dairesi’ne devrine karar verildiği, bu nedenle temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından dosyanın görevli Daireye GÖNDERİLMESİNE, 20/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.