Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/10775 E. 2023/5597 K. 17.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10775
KARAR NO : 2023/5597
KARAR TARİHİ : 17.10.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/811 E., 2016/980 K.
ŞİKÂYETÇİ : …
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının, 26.05.2016 tarihli ve 2016/23463 Esas No.lu iddianamesi ile, sanık hakkında şikâyetçiye ait inşaatın önüne bırakılmış vaziyetteki fayans paletlerini çalması şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 53 ve 63. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.06.2016 tarihli ve 2016/811 Esas, 2016/980 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 168/2 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında aynı Kanun’un 53. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına ve 58. maddesi gereği cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii, gerekçeli temyiz sebepleri içermeyen süre tutum dilekçesi ile hükmü temyiz ettiğini bildirmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde sanığın … Mahallesi 1234/1 Sokak No:32 Altındağ/Ankara adresinde bulunan şikâyetçiye ait inşaatın önünde … ve bu inşaatta kullanılan fayansların taşınmasına yarayan paletleri şikâyetçinin rızası dışında aldığı ve aracıyla olay yerinden götürdüğü sırada şikâyetçi tarafından görüldüğü, şikâyetçinin bu malzemeleri iade etmesini sanıktan istediği ancak sanığın malzemeleri aldığı yere iade etmeyerek olay yerinden uzaklaştığı ve kovuşturma aşamasında 1-2.06.2016 tarihinde zararın sanık tarafından karşılandığının tüm dosya kapsamı ile … olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanık kovuşturma aşamasında atılı suçlamayı kabul etmiş; şikâyetçinin aşamalardaki beyanları, Olay Yeri Krokisi, 15.04.2016 tarihli … Tespit Tutanağı ve Olumlu … Teşhis Tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
1. Olay Yeri Krokisi ile … Tespit Tutanağına göre; sanığın, inşaat hâlindeki binanın önünde açıkta … 14 adet fayans paletini çalması şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-e maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun’un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması,
2. Şikâyetçinin duruşmada alınan beyanında, zararının 2016 yılının 6. ayının 1 veya 2’sinde karşılandığını belirttiği ve bu hâliyle zararın iddianamenin kabul edildiği 06.06.2016 tarihinden önce soruşturma aşamasında giderildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında soruşturma aşamasında gerçekleşen etkin pişmanlık hükümlerine ilişkin 5237 sayılı Kanun’un 168/1. maddesi uygulanarak 1/2 oranından fazla olacak şekilde indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, zararın kovuşturma aşamasında giderildiğinden bahisle aynı Kanun’un 168/2. maddesi ile yazılı şekilde uygulama yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini hukuka aykırı görülmüş;
3. Kabule göre de;
02.12.2016 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.06.2016 tarihli ve 2016/811 Esas, 2016/980 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.