Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/10674 E. 2023/4912 K. 27.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10674
KARAR NO : 2023/4912
KARAR TARİHİ : 27.09.2023


MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1450 E., 2016/648 K.

SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

1.Anayasanın 141, 5271 sayılı Kanun’un 34, 230, 232 ve 289. maddeleri uyarınca, Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre Mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, sanığın eyleminin ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan sanık hakkında gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulması,
2. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142. maddesinde, 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığın hırsızlık suçundan suç tarihine göre eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun, 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 Esas, 2021/473 Karar sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı Kanun’un 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, suç tarihinde yürürlükte olmayan Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması ve Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle bina içinde muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık suçu ve bu suç ile birlikte işlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçları bakımından sanığın savunma hakkının kısıtlanması hukuka aykırı bulunduğundan,
Başkaca yönleri incelenmeyen Büyükçekmece 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.05.2016 tarihli ve 2015/1450 Esas, 2016/648 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.